Wstęp do projektowania odpowiedzialnego sem. 2
mgr inż. arch. Jan Ankiersztajn
prof. dr hab. Katarzyna Laskowska
temat: Bioplastik
Recykling nie jest jedynym sposobem na walkę z zanieczyszczeniem środowiska.
Odpowiedzialni projektanci są zobowiązani do poszukiwania nowych receptur na biodegradowalne materiały.
Tworzywa sztuczne, które zrewolucjonizowały rynek wzornictwa, dziś są jednym z najbardziej szkodliwych materiałów dla środowiska. Większość tworzyw sztucznych nie ulega biodegradacji, pozostaje więc w środowisku na zawsze.
Poszukiwania sposobu na zastąpienie polimerów na bazie paliw kopalnych przyczyniły się do rozwoju bioplastiku.
W ciągu ostatnich kilku lat został odnotowany znaczący wzrost produkcji polimerów z zasobów odnawialnych. Rozwój biopolimerów wciąż znajduje się na wczesnym etapie, cały czas stanowi znaczące wyzwania technologiczne i aplikacyjne.
Bioplastik, ze względu na swoje naturalne pochodzenie, może stać się popularnym materiałem wytwórczym, wykorzystywanym powszechnie do modelowania i prototypowania w zakładach produkcyjnych.
Celem zajęć „Wstęp do projektowania odpowiedzialnego” jest opracowanie nowych rozwiązań uwzględniających zastosowanie bioplastiku do wytwarzania form przestrzennych.
W semestrze letnim roku akademickiego 2019/2020, studenci 1 roku studiów magisterskich kierunku Projektowania Mebla kontynuują proces badawczy studentów 3 roku studiów licencjackich.
Studenci zajęli się opracowaniem biodegradowalnego materiału – ekologicznego plastiku – pozyskiwanego z naturalnych składników, bazujących na surowcach odnawialnych.
Zadaniem studentów było opracowanie receptury oraz procesu produkcyjnego biopolimerów.
Do obowiązku studentów należało:
-opracowanie receptury bioplastiku
-opracowanie technik formowania bioplastiku
-dokumentacja całego procesu produkcyjnego
-prowadzenie strony internetowej – wirtualnego archiwum – www.wdpo2020.hotglue.me
Studenci zostali podzieleni na 5 grup:
Grupa Agar
Grupa Pył Drzewny
Grupa Bioodpady
Grupa Papier
Grupa Włókno
Olga Kozielska
Anna Pietkun
Projekt badawczy nad zastosowaniem biodegradowalnych materiałów w meblarstwie opiera się na strukturze otrzymanej z wiórów drzewnych. Dobranie odpowiednich składników masy pozwoliło na formowanie dowolnych powierzchni przestrzennych za pomocą negatywu.
Masa formowana jest na płasko, a następnie przekładana na formę przestrzenną na której dosycha uzyskując pożądany kształt i właściwości nośne. Projekt zakłada wykorzystanie tub papierowych przeciętych na pół jako negatywów, dzięki czemu powielane formy są takie same. Taki proces pozwala na multiplikowanie form i tworzenie konfiguracji konstrukcji która opiera się na pionach i poziomach. Każdy z uzyskanych kształtów pionowych łączony jest z drugą połową walca za pomocą odstających skrzydeł. Poziomy kształt (połowa walca) wsuwany jest w przygotowane w pionie nacięcie tworząc podstawę dla blatu lub kolejnej konfiguracji budowanej w górę.
Antonina Bąk
Agnieszka Ilnicka
Projekt „kawowy” powstał jako odpowiedź na potrzeby środowiska naturalnego borykającego się w obecnym czasie z problemem nadmiernego produkowania odpadów.
Prezentowana forma została wytworzona z biodegradowalnego tworzywa. W skład receptury w głównej mierze wchodzi agar, naturalna substancja żelująca pochodzenia roślinnego, odpowiedzialny jest za tworzenie zwartej substancji. Woda jest składnikiem rozpuszczającym agar. Kolejnym składnikiem jest gliceryna która pozytywnie wpływa na konsystencję i trwałość naszego tworzywa. Przyczynia się też do lepszego zakonserwowania substancji – obniża aktywność wody. Ostatnim składnikiem jest zmielona kawa lub fusy, pełnią one rolę głównego budulca.
Dzięki uzyskanym elementom w formie prostopadłościanów możliwe stało się formowanie złożonych konstrukcji zainspirowanych klockami Yenga.
Forma jest kształtowana poprzez multiplikację dwóch modułów: poziomego który stanowi pełną bryłę i pionowego który jest ażurowy. Poprzez ich nakładanie możemy zbudować konstrukcję pod mały stolik złożoną z 2 poziomów osiągających wysokość 30 cm.
Paula Czerniecka
Klaudia Janikowska
Projekt ma na celu stworzenie biodegradowalnego materiału, który zastąpi wykorzystywane na szeroką skalę w ogrodnictwie doniczki wykonane z tworzyw sztucznych. Roślinę wraz z doniczką można posadzić w ziemi, dzięki czemu w trakcie biodegradacji dostarczy ona wielu cennych składników odżywczych, wzmacniających oraz ochronnych bez szkodliwego wpływu na środowisko. W całej swojej formie jest ona nawozem dla rośliny. Doniczka Cloddy powstała przy wykorzystaniu naturalnych składników oraz domowych odpadów.
Forma doniczki jest organiczna – przypomina grudkę ziemi co łączy się z jej cyklem życia. Stworzona z domowych odpadów oraz składników pochodzenia naturalnego, służy roślinom w domach i mieszkaniach by później trafić tam skąd pochodzi, czyli do ziemi, gdzie ulegając rozkładowi pomaga krążyć pierwiastkom w przyrodzie bez szkodliwego wpływu na otoczenie.
Daria Gwardzik
Aleksandra Sawicka
Prezentowana praca jest projektem z zakresu tworzenia materiałów przyjaznych środowisku. Głównym materiałem twórczym jest włókno kokosowe, czyli włókno zewnętrznej powłoki kokosa. Podczas procesu badawczego udało nam się stworzyć plastyczny materiał, zdolny do budowania form przestrzennych o dużej wytrzymałości mechanicznej. Materiał powstaje na bazie włókna, jako głównego budulca, agaru, jako substancji utrwalającej oraz wody, jako substancji wiążącej składniki. Składniki po zagotowaniu tworzą plastyczną masę, która aby uzyskać pożądany kształt wypełnia formę. Istotne jest aby włókno było jak najbardziej drobne, wtedy masa jest bardziej jednolita, podatniejsza na formowanie oraz wytrzymała na uszkodzenia mechaniczne.
Jan Gliński
Yuliya Neronskaya
Głównym założeniem projektowym było wytworzenie elementów z biodegradowalnego materiału, w warunkach domowych, za pomocą ogólnie dostępnych składników. Oprócz masy papierowej, w skład biopolimeru wchodził również klej wytworzony według własnej receptury, który pełnił funkcję wiążącą.