∧
V Pracownia Rysunku
dr hab. Alicja Jeziorecka, ad.
Rysunek to w pełni autonomiczny język sztuki.
Jego wszechstronność ,elastyczność i uniwersalność jest również wykorzystywana jako baza dla innych obszarów sztuki stając się jej integralną częścią. Rysunek-rysowanie, to ciągłe poszukiwanie rozwiązań, które otwierają się na dialog pomiędzy zastanymi przestrzeniami (materialnymi i mentalnymi) Dlatego pracownia rysunkowa to miejsce spotkań różnych postaw artystycznych, które wzajemnie wpływają na rozwój wyobraźni i wrażliwości przyszłego twórcy. To także miejsce poszukiwań indywidualnych wypowiedzi artystycznych zdobywanych poprzez doświadczanie różnych podejść do szeroko rozumianej materii rysunku i sztuki.
Punktem wyjścia w procesie twórczym jest wolność. Dlatego pracownia ma charakter otwarty. W pracowni nie ma ograniczeń jeśli chodzi o dobór narzędzi czy sposób realizacji zadań. Tak szerokie myślenie o rysowaniu i rysunku, powołuje różne przestrzenie wypowiedzi artystycznych, które z założenia nie mają w sobie żadnych ograniczeń. Dlatego pracownia to także miejsce na eksperymentalne działania artystyczne, które mogą się zrealizować podczas zmierzania się z dodatkowymi zadaniami-tematami. Wówczas mogą powstać zarówno rysunki na papierze jak i instalacje przestrzenne czy obiekty artystyczne itp.
Tytuł: Forma sklepienia
Węgiel na papierze, 28 razy tondo 27.5 cm, tondo 100 cm, rok wykonania 2021.
Zestaw 28 rysunków stanowi codzienną analizę nieba, a każde tondo przybiera postać jednej strony ze szkicownika. Forma główna, rysunek o średnicy 100 centymetrów, ma na celu spoić odrębne, a jednocześnie zbliżone do siebie interpretacje zmian sklepienia. Ponadto zapis rysunkowy w postaci 28.tond jest etapem dojścia do ostatecznego przedstawienia w postaci formy głównej. Zbiór, łącznie 29 tond, przedstawiony na prostopadłych ścianach stanowi również badania nad oddziaływaniem i zależnością form rysunkowych. Ilość elementów pozwoliła w sposób swobodny ustanowić kształt ostatecznej kompozycji i przeprowadzić bogate analizy.
Tytuł: Dialog
Instalacja przestrzenna, karton, 200 x 90 x 38, rok wykonania 2021
Rozmowa, korespondencja, wymiana zdań czy po prostu dialog. Prezentowana forma przestrzenna została stworzona z białego kartonu, aby móc wejść w maksymalną interakcję ze światłem na zasadzie zjawiska odbicia i rozproszenia. Kształt rzeźby zbudowany jest z pozornie nieokreślonych elementów. Dopiero po ich odpowiednim połączeniu uzyskuje się układ przestrzenny. Nie jest to jednak całość, ponieważ swój skończony charakter obiekt zyskuje dopiero w korespondencji ze światłem, stając się żywym organizmem. Próbując natomiast zrozumieć dialog, pomiędzy prezentowaną formą przestrzenną a światłem, warto skupić się na “słuchaniu”, bowiem umiejętność ta jest jedną z podstawowych zasad dobrego dialogu. Spełnienie tego kryterium pozwala widzowi, nie tyle zaznajomić się z istotą opisywanego zdarzenia, co stać się uczestnikiem rozmowy pomiędzy formą i światłem. Stąd też obserwator staje się członkiem prezentowanego fenomenu, a jego bierna funkcja przekształca się w czynną.
Tytuł; Dialog
Rozmiar pojedynczej grafiki 21×14,8cm, orientacja pionowa
Rozmiar ściany na prezentacji 2,2×1,5m
„Mało pytających. Dużo wszystkowiedzących. Jeżeli już ktoś pyta, warto poświęcić mu uwagę, bo to człowiek poszukujący, zastanawiający się, starający się coś zrozumieć, a jakże to rzadki teraz przypadek. Zwraca uwagę, że jeżeli dziś się w towarzystwie o czymś mówi, prawie nie zdarza się, aby ktoś powiedział – nie wiem, nie mam pojęcia, przeciwnie – wszyscy zabierają głos, mówią ex cathedra, twierdzą, upierają się przy swoim, monologują.”
Ryszard Kapuściński, „Lapidaria IV-VI„
Zmienność, dynamizm, dysproporcja i wybór kształtują komunikację. Możliwość decydowania, angażowania się i wycofywania pozwala dostosować dialog.
p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Arial} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px Arial; min-height: 14.0px} p.p3 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 13.0px Arial} p.p4 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Times New Roman’; min-height: 15.0px} p.p5 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: center; font: 12.0px Arial} p.p6 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: right; font: 12.0px Arial}
Maja Sykut
Tytuł; Zanikanie
Rozmiar pojedynczego zdjęcia 50x33cm, orientacja pozioma
Rozmiar ściany na prezentacji 3x2m
„Nie ma tajemnic największych, gdyż po ujawnieniu stają się małe”
Umberto Eco, „Wahadło Foucaulta”
Cienie i odbicia budują ulotną historię, możliwą do odczytania tylko tu i teraz. Złudzenie jest jednocześnie częścią i całością. Tak uchwycony obraz umożliwiają nowe postrzeganie przedstawionego przedmiotu oraz jest sam w sobie obiektem z własnym kontekstem.
PLAN DZIAŁANIA
CIERPLIWOŚĆ
Temat: Dialog
Dialog stanowi pewną strukturę, na którą składają się elementy tworzące ze sobą całość, która nigdy nie jest dokończona; zawsze można do niej powrócić i dołożyć kolejne elementy. Stworzyłam dialog z kartką papieru, dając pełną swobodę moim myślom.
Dominika Tkaczyk
Interpretacja martwej natury
Dominika Tkaczyk
Temat; Obszary milczenia
płaskorzeźby, 3 razy 100×70 [100x210cm], węgiel, sepia, woda, kartki na podkładzie introligatorskim:
Jak słowa wypowiadane rażą i czasem palą, tak cisza pomiędzy nimi rozbrzmiewająca jeszcze mocniej, podkreślająca każdy wyraz ze zdwojonym atakiem na słuchacza. Mało kto nadąża za słowotokiem, nie wspominając o prędkości światła, niezauważalnym czasie. Dlatego czas płynie powoli, istnieją pauzy w muzyce, biel daje powstać czerni, a w zdaniach przez nas wymienianych – choć okiem niewidoczne – kropki i przecinki prezentują się ciągle; tak i cisza, w której wyraz nabiera sensu, gaśnie i wraca.
Temat: Dialog
Dominika Rozmus 
Dominika Rozmus 
Dominika Rozmus
Temat; Zakłócenie ciągłości
Ciągłość przedstawiona jako prosta czarna linia, natomiast zakłócenia w formie uproszczonej jako bryły geometryczne. Ułożone w nieregularny sposób na drodze linii przyczyniają się do jej odgięć, przemieszczeń.
Oddziaływania 1
W swojej pracy chciałam ukazać oddziaływanie cieczy na ciecz (tusz i woda) oraz to jak te dwie substancje ze sobą współgrają.
Inspiracją do powstania dwóch krótkich filmików było dla mnie pokazanie ulotności i delikatności. W tym celu użyłam tuszu, który okala wodę, tworząc ażurowe, unikatowe wzory. Nagrywając ujęcia wykorzystane w filmikach starałam się uchwycić ulotność, eksperymentując z prędkością wlewania tuszu, intensywnością oraz ingerując w niego, wrzucając nasączony w barwniku materiał, czy też mieszając ciecze ze sobą.
W rezultacie powstały ciekawe obrazy i kształty, które nieustannie ze sobą oddziaływały. W wykonanej pracy ważne dla mnie było eksperymentowanie, montaż oraz podkreślenie za jego pomocą tego, co udało mi się stworzyć.
Oddziaływania 2
Stanisław Korycki
Temat;KOŁO /// KWADRAT
80/80/80 cm
Pianka architektoniczna
KORZENIE WSCHODNIE
Mandala buddyjska to harmonijne połączenie koła i kwadratu, gdzie koło jest symbolem nieba, transcendencji, zewnętrzności i nieskończoności, natomiast kwadrat reprezentuję wewnętrzność, to co jest związane z człowiekiem i ziemią. Obie figury łączy centralny punkt, który jest zarazem początkiem jak i końcem całego układu. Istnieje wiele rodzajów mandali jednak cechą wspólną wielu jest to, że ukazują w jaki sposób chaos przybiera harmonijną formę.
IDEA
Rdzeń powstałej struktury stanowi symboliczny schemat okręgów, a istotą idei było zaobserwowanie w tym schemacie siatki osi wertykalnych oraz horyzontalnych, których punkt przecięć stanowi punkt wyciągnięcia formy przestrzennie tworząc strukturę trójwymiarową. Główną cechą układu jest skrajne zróżnicowanie widoków na sąsiednich bokach sześcianu, naprzemiennie są to same okręgi lub kwadraty, a dodatkowo głębie potęguje redukcja względem rdzenia poprowadzona dla każdej ze ścian.
MODUŁ
Możliwe jest wyodrębnienie pojedynczego elementu składowego struktury ,który sam w sobie posiada cechy układu (front/tył – koło, rzut/bok – kwadrat). Modularna budowa umożliwia rozwój struktury w nieskończoność, model przedstawia fragment zamknięty w sześcianie platońskim o wymiarach 80/80cm.
Stanisław Korycki
PODZIAŁY OKRĘGU
Poszukiwania harmonijnego rozwiązania siatki zwielokrotniających się okręgów w celu uchwycenia wykreowanej w ten sposób na zasadzie fraktalu przestrzeni. Główną inspirację do tej serii prac stanowiła twórczość Iannis’a Xenaksis’a, zwłaszcza w aspekcie implikowania matematyki do innych dziedzin sztuki.
Katarzyna Chiżyńska
Temat: Obszary milczenia
We współczesnym świecie wiele jest trudnych tematów. Większość z nich staje się wręcz tematami tabu. Gromadzimy w sobie niepewność, lęki i własną bezradność. Boimy się poprosić o pomoc, której potrzebujemy. Częstym powodem tej niepewności jest strach przed tym co pomyślą, czy też powiedzą inni. Zamykamy się we własnych „czterech ścianach” i czekamy w nadziei, że sami uporamy się z tymi trudnościami.
Chciałam ukazać tą sytuacje w formie przestrzennej. Kostka zamkniętych myśli i tematów, które ukrywamy w sobie, choć są one widoczne także z zewnątrz, często zniekształcone jak półprawdy, które opowiadamy naszym najbliższym.
Katarzyna Chiżyńska
Temat: Dialog
Otaczająca nas sytuacja na świecie sprawia, że wiele osób nie może już porozmawiać ze swoją rodziną oraz znajomymi z taką łatwością z jaką to było możliwe przed pandemią.
Ja także rzadko już mam okazję się widzieć z moją przyjaciółką, która teraz studiuje w szczecinie. Nasze rozmowy są teraz prowadzone przez internet. Chciałam przez to stworzyć kaligram tworzący zdjęcie z naszego ostatniego spotkania twarzą w twarz. Do wykonania go użyłam najczęściej pojawiających się słów i wyrażeń z naszej konwersacji.
Katarzyna Chiżyńska 
Ewa Chorębała 
Marek Zieliński
Temat; Pokoje
Wychodząc od rysunku prostej bryły (pokoju) , przy użyciu perspektywy zamierzałem stworzyć abstrakcyjny rysunek. Nakładające się na siebie linie miały za zadanie utrudnić odbiorcy dostrzeżenie perspektywy i zwrócić jego uwagę na tworzące się figury geometryczne. Dla wzmocnienia tego efektu na ściankach moich pokoi wprowadziłem kolor.
Marelina Wierzbicka 
Marcelina Wierzbicka
Temat: Zakłócenia ciągłości
Zakłócenia ciągłości
Praca początkowo była inspirowana zakłóceniami dźwięku i muzyki . Zakłócenia nachodzą na ciągłości tak jak obce dźwięki zakłócają linię melodyczną wlewając się w nią Technika własna. Wykonana z gumonici i strun. Format makiety to 15cmx50cm. Rozmiar instalacji 75 cm x2, 5 m.
Oskar Śliwiński
Temat Zanikania
Tryptyk przedstawia przenikające przez siebie graficzne przekroje drzew. Efekt tytułowego
zanikania ma na celu subtelne ukazanie słojów jako duszy, która kryje w sobie całą historię
drzewa, jego wiek oraz przebyte choroby. W dużych skupiskach mają one zdolność wspierania się
w sytuacji zagrożenia, zakładają ogromne rodziny oraz są domem dla innych stworzeń. SŁOJE
są więc zapisem pamięciowym oraz opowiadają historie czasem trwające kilkaset lat.
Każda z prac składa się z 4-7 warstw kalki technicznej w formacie 150×75 cm. Kalka ukazuje tytułowe przenikanie przez nawarstwiające się kolejne arkusze z rysunkami słojów drzew. Projekt w całości został wykonany tuszem.
Temat; Na styku
Głównym motywem projektu są płyty tektoniczne, których relacja zaburza pewnego rodzaju spokój i harmonię, powodując wstrząs. Cykl ukazuje wewnętrzny autoportret, który można porównać do trzęsienia ziemi oraz do zmian będących skutkiem nagłej, nieprzewidywalnej sytuacji.
Projekt został wykonany przy pomocy farby akrylowej, węgla oraz czarnej i białej nitki na papierze w formacie 210×297 mm
Paula Czerniecka
Tytuł: Atlas genealogiczny
Michalina Artemiuk, z domu Chwesiuk
Praca w formie książki artystycznej jest atlasem genealogicznym, przedstawiającym zapomnianą historię mojej prababki.
Wybieram się w podróż ”palcem po mapie” na tereny województwa poleskiego, gdzie Michalina żyła. Zagłębiam się w ówczesne tradycje, próbując sobie wyobrazić jak mogło wyglądać jej życie.
W atlasie wykorzystuję materiały Henryka Poddębskiego , ze zbiorów dr Mieczysława Orłowicza.
Karolina Piotrowska
temat; ,,Pamiętniki”
wymiar jednej dłoni: 20×16
cała praca; 1,5m x 1,5m
Dłonie notują w swoich ciałach z niezwykłą pilnością wszystko to co je kształtuje, są zapisem osobowości. Utrwalają całość tę, która się w nich i dookoła dzieje, zachowują jej opisy na zawsze, dopóki coś ich nie rozłoży, nie rozedrze. Nawet w drzewie, patyku, liściu da się odczytać z której strony wiał wiatr. Pamiętnik.
Sandra Jakubek
Tytuł„ Dialog”, wym. 150×120 cm
Najważniejszy dialog odbywa się w środku każdego człowieka.
Moim motywem do stworzenia tej pracy stały się relacje międzyludzkie. Jesteśmy jednakowi, a jednak tak różni. Tym właśnie stała się biel w różnych wydaniach. Każda postać jest ”taka sama”, lecz każda inna.
Sandra Jakubek
Tytuł „Głębia” wym. 15×15 cm
Głębia jako gra światła i cienia na różnych płaszczyznach.
Praca ukazana przeze mnie jest czystą sytuacją, w której największą rolę odgrywa światło i cień. P