∧
X Pracownia Rysunku
prof. dr hab. Maciej Przybylski, prof. UAP
dr Natalia Brandt, ad.
X Pracownia Rysunku
1. płaszczyzna nie/porozumienia
2. awers/rewers
3. współbrzmienie przeciwieństw
Maciej Przybylski
1. na końcu języka
2. moje ulubione rzeczy
3. linia na wolności
Natalia Brandt
Michał Grzybowski, JASKINIA
WMiR, 1r., I st.
Michał Grzybowski, ZEBRANE Z PODŁOGI
WMiR, 1r., I st.
(cykl: książka artystyczna, rysunek ołówkiem na papierze i na ścianie, tekst, wiersz, cykl rysunków A4, tusz na papierze)
LINK DO FILMU ZE ZDJĘCIAMI KSIĄŻKI / SZKICOWNIKA :
https://youtu.be/tPs4lCWMmeQ
Zdjęte z podłogi, ściany czy parapetu. Usytuowane w jednej sieci i przestrzeni.
Należy podejść do nich bezbronnie i otworzyć się na kosmosy, które każde z nich niesie ze sobą.
Każdy gwóźdź, włos, drobinka kurzu jest ważna.
Dlaczego?
To pierwsze i najważniejsze pytanie, na które tak ciężko odpowiedzieć jednoznacznie, a otwierające gwiazdozbiory za nim podążających.
Stań i zanurz się w nieskończonej liczbie możliwych korelacji.
Gwoździe
Na celowniku mam dwa gwoździe
Leżały na podłodze w pracowni
Kto je tam zostawił? I dlaczego na ziemi?
Czemu nigdy nie zostały przybite?
A może ktoś zostawił je tam specjalnie?
Małe, zaostrzone pręciki o zimnym blasku
chłodne w dotyku, ale intrygujące
Wyróżniające się na tle białej podłogi
Zaraz…
Jest ich więcej. Czy układają się w jakiś wzór?
Jakie to ma znaczenie?
przypadek nie istnieje
Co spowodowało takie ich ułożenie?
Może ktoś świadome je tak poukładał?
A może to pułapka? Zastawiona na kogoś takiego jak ja…
Zupełnie nic nie spodziewającego się przechodnia, który z ciekawości je podniesie?
Ale na czym miała by ona polegać?
Włosy
włosy włosy włosy
jeden drugi trzeci
szósty ósmy dziewiętnasty
spadły z głowy czy są zgubione?
ktoś za nimi tęskni?
leżą, krążą kosmate po mojej głowie
a nawet nie są moje
Natalia Sulikowska, WSM, Fotografia, 1r., Ist.
1. OCZEKUJĄCE
(rysunek cieniami do powiek na kartonie)
2. ZŁÓŻ TO WSZYSTKO CÓRUCHNO
(fotografia)
Natalia Sulikowska, BEZ TYTUŁU (dedykacja)
WSM, Fotografia, 1r., 1st.
(kadry z filmu)
Maria Furtacz, MYŚLIWY(tryptyk), 2020
Intermedia, 3r., 1st.
(kalka, niebieski cienkopis, odległość między liniami 0,9mm)
wymiary: 1. 70/70 cm; 2. 100/70 cm; 3. 100/70 cm
Maria Furtacz, FURTACZ’S FRIENDS FROM FACEBOOK
Intermedia, 3r., 1st.
(papier, wym. 70cmx37com, jedna litera: 5mmx4mm)
Fot. Andrea Nikolov
Czy to, kogo mamy w znajomych na Facebooku, kształtuje naszą tożsamość? Czy wartość relacji mierzy się w ilości posiadanych znajomych? Praca podejmuje jedno z ważniejszych pytań o kształtowanie tożsamości w oparciu o relację Ja-Inny. Projekt jest osadzony w tradycji filozofii dialogu, według której nie można mówić o tożsamości bez udziału drugiego człowieka.
Marianna Ferrario, DE-CONSTRUCTION. NOSTALGIA OF WHAT I DESTROY
Intermedia, 3r.1st.
It is a collector of time and stress.
Its creation is a stress relief ritual, and it is, due to destruction of personal clothing, stress relief automatism.
Creating the object to be destroyed to feed the automatism, by creating a new automatism.
A collector of time and change.
Drawing of the object.
Recording of time and change.
It is the study of its production process, the new automatism.
The end is destruction.
The end should be destruction.
The ugly, the fault is aesthetical.
The hole in the clothes is beautiful is void.
Is more.
It is the collector of time and stress.
Rafał Bobrowski, LINIA NA WOLNOŚCI, 2021
WMiR, 1r., Ist
(płyta hdf, farba w sprayu, elementy plastikowe, wym.:40x30cm)
Do wykonania dwóch prac użyłem materiałów nagromadzonych na moim biurku, odpadów po zestawach infuzyjnych do pompy insulinowej. Jest to moja twórcza relacja z użytkowania tego urządzenia oraz próba wizualnej wypowiedzi na temat fizjologicznego uzależnienia od technologii.
Rafał Bobrowski, SZKICE, 2020-2021
WMiR, 1r., Ist
(ołówek i tusz na papierze, wym.:14,1×20,7)
Chaotyczne zapisy moich wrażeń powstające nieregularnie w przeciągu pierwszego roku na uap
Kalina Borowiak, DUCH I MATERIA WMiR,3r., 1st
OKRĄG W OKRĘGU
– Relacja okręgu małego do okręgu dużego/okręgu dużego do okręgu małego
-Duch i materia, jednak nie jest założone z góry, który okrąg jest Materią, a który Duchem. Człowiek stawia Ducha/Materię zależnie od swojego charakteru bliżej punktu centralnego lub dalej.
Celowo posługuję się określeniem „okrąg mały w okręgu dużym, okrąg duży otaczający okrąg mały” „relacja okręgu dużego do okręgu małego/ relacja okręgu małego do okręgu dużego” Ma to na celu nie cechowanie żadnego z okręgów przewagą ważności, gdyż to czy któryś okrąg jest ważniejszy i czy w ogóle musi, pozostawiam odbiorcy.
DUALIZM
-okrąg w okręgu, Jeden i drugi ma swój określony charakter
– rozróżnienie okręgów poprzez ich barwę(czerń biel), strukturę(wypukłość wklęsłość) zapełnienie/ pustość
-dążenie w tańcu dwóch okręgów do jednośći, braku podziału na jeden i drugi(Pełnia lub całkowite zniknięcie)
-pytanie o harmonię pomiędzy duchem i materią, rozpatrywanie procesu dążenia do powstawania/znikania
ILUZJA
– my nadajemy okręgowi sens poprzez pryzmat swojego wyobrażenia. Kombinację jednego okręgu można przedstawić na wiele sposobów i treść pozostaje taka sama, jednak na pierwszy rzut oka przedstawia zupełnie co innego. Iluzja, czy ten okrąg to ten okrąg czy inny? Iluzja ustalania w jakim miejscu się jest, jako człowiek w procesie doświadczania Życia.
PROCES
– W okręgu można zamieścić wiele kombinacji okręgu małego do okręgu dużego/okręgu dużego do okręgu małego. Każda kombinacja ma swoją narrację. Okręgi mogą się powtarzać.
RELACJA OKRĘGÓW
-Rozpatrywanie relacji poprzez zestawienie obok siebie dwóch okręgów w okręgach o określonym charakterze.
POWSTAWANIE/ZNIKANIE
Do czego człowiek dąży? Czy któreś z tych jakośći jest celem?
DUCH
Coś najbardziej niematerialnego
MATERIA
Coś najbardziej namacalnego
DUCH I MATERIA są zestawieniem dwóch najbardziej skrajnych jakości.
Na co się składa:
-powstawanie, znikanie
-czarny, biały
-wypukły, wklęsły
-zapełniony, niezapełniony
Klaudia Student, synestezJA
WSM Fotografia, 1r.Ist.
(trzy rysunki na papierze, flamaster, ołówek)
Praca skupiająca się na magii dźwięku, jego braku wytłumaczalnej formy wizualnej. Zawsze intrygowała mnie harmonia muzyczna i starałam się wytłumaczyć słowami jak ją widzę, jednak kończyło się to niezrozumieniem i brakiem możliwości opisania odczuwanego uczucia. Doprowadziło mnie to do podjęcia się próby formowania swojej wizji melodii, poprzez użycie papieru światłoczułego, który przyjął za aparat fotograficzny fale dźwiękowe narzucające mu swoje lustrzane odbicie. Formę tą naruszyłem kolejnym filtrem mojej ręki i poczuwania się do odzwierciedlenia nowej kreacji słyszalnego przeze mnie dźwięku.
Paulina Przychodzka, LINIA NA WOLNOŚCI
WAiW, 1r., 1st.
LINK: https://youtu.be/W9zzRUNHh44
Poprzez zbudowanie autonomicznego, poruszającego się obiektu,
chcę uniezależnić linię od artysty. Z każdym kolejnym podejściem,
różnorodnością podłoża lub zmianą narzędzi, końcowy rysunek
wygląda inaczej. Poruszam aspekty linii i przedmiotu.
W ruchu spotyka się przypadek i przewidywanie.
Fryderyk Szulgit, ILUZJA RÓWNOŚCI, 2021
WMiR, 2r., Ist.
(obiekt, technika mieszana)
Obiekt jest refleksją na temat przetwarzania informacji, translacji tekstu oraz granicy pomiędzy znaczeniem i warstwą wizualną. Powstał poprzez moją próbę tłumaczenia alfabetu łacińskiego oraz symboli matematycznych na kod binarny i opiera się na zależności znaku “<“ i jego zero-jedynkowego odpowiednika “00111100”. Kontrast znaczenia i przetłumaczonego zapisu jest złamaniem symetrii jego binarnego tłumaczenia a zarazem odebraniem funkcji znakowi mniejszości poprzez nadanie mu lustrzanej/symetrycznej formy. Stojąc w odpowiedniej odległości od obiektu jesteśmy w stanie odczytać ciąg zer i jedynek
Fryderyk Szulgit, PROCES DWUBIEGUNOWY, 2021
WMiR, 2r., Ist.
(obiekt, płyta żeliwna i projekcja)
LINK:
https://www.youtube.com/watch?v=NN-fneyFzwE&t=326s
Obiekt jest zderzeniem procesów noszących znamiona destrukcji, erozji, topnienia, utleniania się substancji.
Materiał wideo użyty przy projekcji jest wykonanym przeze mnie zapisem topnienia ściany lodowca (zarejestrowanym podczas realizacji mojego wcześniejszego projektu site-specific dot. przemijalności, genezy obecnej natury i zmian klimatycznych
Efemeryczność znikającego obecnie lodu, będącego podczas plejstocenu dominującym żywiołem została skonfrontowana z żeliwną płytą (której pierwotne przeznaczenie polegało na utrzymaniu temperatury w piecu domowym), która została zużyta, pęknięta i zniszczona.
Dwubiegunowość według mojej koncepcji polega na zestawieniu dwóch pozornie podobnych procesów, służących pozornie tej samej entropijnej sile, ale w zupełnie innych warunkach. Lodowiec utrzymuje przez setki lat temperaturę tuż poniżej zera, by zachować swoją stałą cykliczność – przyjmować opady, produkować lód, wywierać ciśnienie oraz topnieć tworząc rzeki. Ze względu na te procesy temperatura lodowca nie sięga daleko poniżej zera. Natomiast temperatura w której topnieje żeliwo wynosi ok 1200 stopni Celsjusza. W tym przypadku zniszczenie płyty żeliwnej wynika z bezpośredniej działalności człowieka (mającej na celu utrzymanie stabilności/komfortu życia), a topnienie lodu jest efektem pośrednim, a jednak kluczowym w kontekście globalnym.
Fryderyk Szulgit, FICTION DOES NOT REMAIN FICTION FOR LONG
WMiR, 2r., Ist.
2021 (obiekt dwustronny 60×60)
Praca nawiązuje do słów Vintona Cerfa – “Science fiction does not remain fiction for long. And certainly not on the Internet”. Cytat ten został pozbawiony kontekstu poprzez usunięcie niektórych słów (tak jak w tytule) oraz przetłumaczony na kod binarny. Realizując ten obiekt chciałem zwróciłem uwagę na konflikt pomiędzy informacją a dezinformacją powołując się na elementy kultury internetowej, jej historii oraz wieloznaczność informacji, jej podatność na modyfikacje poprzez rozpowszechniane. Ważnym czynnikiem w percepcji kultury, polityki i sytuacji doczesnego świata na poziomie społecznym, globalnym wg. mnie jest sposób zapisu informacji i rodzaj medium wybranego do jej rozpowszechnienia. Od formy przekazu treści informacji zależy jej potencjał w odzwierciedleniu na świat fizyczny.
Fryderyk Szulgit, TRUE GOLD
WMiR, 2r., Ist.
(obiekt, technika mieszana)
Jana Denisiuk, PŁASZCZYZNA NIE/POROZUMIENIA
Intermedia, 2r., Ist.
“Płaskorzeźba konfiguracyjna” w “Konfiguracji z płaskorzeźbą”.
Proces tego projektu opierał się na dwóch poziomach. Pierwszym było powstanie kompozycji rysunkowej, na którą składały się nieregularne, organiczne kształty, rysowane przez moją prawą rękę, kierowaną moją fantazją oraz wspólnymi zachciankami tego duetu. Układ inspirowany był swego rodzaju składanką, rozłożonymi częściami, tworzącymi komplet do złożenia. Następnie rysunek podlegał obróbce umysłowej, podczas której – na podstawie moich indywidualnych skojarzeń- zamieniałam narysowane wzory na graficzny ambalaż rzeczywistych obiektów. Finalnie kompozycja przeobraziła się w relief, podkreślając przejście płaskiej fantazji w stan fizyczny.
Ada Łowkis, GEOMETRIA STRUKTURY, 2021
WMiR, 1r., IIst.
(rysunki-obiekty, technika mieszana, gips, bawełna, rysunek, grunt kredowy, wym. 60x50cm każdy)
Przedstawione obiekty ukazują próbę zestawienia ze sobą różnorodnych struktur. W swoich pracach staram się skupić na kształtowaniu przestrzeni za pomocą różnorodnych narzędzi. Pęknięcia gipsu zestawione z grafitem tworzą ciekawą kompozycję rysunkową. Inspirujący jest dla mnie sam proces tworzenia, dzięki któremu mogę eksperymentować z obiektem. Procesualność jest dla mnie ważna, ze względu na więź budującą się między mną a moimi pracami. Badanie poszczególnych struktur pozwala mi na poznanie materii, która daje nieskończoną możliwość rozwoju pracy.
Wiktoria Łuszczewska, PŁASZCZYZNA NIE/POROZUMIEŃ
Wydział Rzeźby, 4r.
Budujemy fortece i wyznaczamy granice. Staramy się zdystansować, skontrastować. Czasami okazuje się jednak, że walczące po dwóch różnych stronach barykady obozy mają ze sobą więcej wspólnego niż moglibyśmy przypuszczać. Trzeba jedynie spojrzeć przez odpowiedni filtr.
Wiktoria Łuszczewska, SZCZEBLE / RZEŹBIARKA. RZEŹBIENIE PRZESZŁOŚCI, TERAŹNIEJSZOŚCI I PRZYSZŁOŚCI
Wydział Rzeźby, 4r.
Wspinając się wzwyż rok za rokiem, odkrywając nowe pokłady wiedzy, inspiracji i rozszerzając świadomość dochodzę do coraz to nowszych konkluzji. Praca powstała pod wpływem tych właśnie konkluzji, które okazały się dla mnie nie tyle odkrywcze co przygnębiające. Krążący problem niejednoznaczności definicji – podłoża, na którym można się wesprzeć, który pomógłby w odpowiedzi na kluczowe pytania: kim jestem? co robię? No bo kim jest artysta a co jest sztuką?
Przedstawiam trudności związane ze studiami mętnych określeń, których niestałość wpływa destruktywnie na mnie i na moją twórczość.
Miłosz Rygiel-Sańko, RÓŻNE DZIAŁANIA
Intermedia, 2r., Ist
To co użyteczne, bywa bezużyteczne, To co bezużyteczne okazuję się być użyteczniejsze. Każde działanie może być w takim samym stopniu ciekawe, co nieciekawe. Wszystko jest zakodowane, jednocześnie wszystko da się rozkodować. Zdjęcia są dokumentacją działania leśników oraz mojego, polegającym na oznaczaniu stosów drewna w lesie.
Tsishkov Dzimitry, WYKRES LITE, 2021
Intermedia, 2r., Ist
(cykl rysunków na papierze, wym. 29,7x21cm)
Zacząłem od reakcji na proste grafiki, oczyściłem je od wszelkich napisów, zostawiając tylko kontury. Grafiki przeszły w różne schematy i rysunki techniczne, które za każdym razem inaczej transformowałem, przerabiałem i podejmowałem próby integracji w przestrzeń fizyczną. Granice między rysunkiem technicznym a tym do czego jestem przyzwyczajony, całkowicie zatarły się w momencie gdy zacząłem rysować schematy od ręki.
AiU, 2r., IIst.
Diuna Ostrowski, WMiR, 2r., IIst.
· SŁOWNIK UCZUĆ NIEZNANYCH
· DŹWIĘKI NA WOLNOŚCI
· POKOJE DO IMPROWIZACJI
· NA KOŃCU JĘZYKA