II Pracownia Malarstwa

PATRZEĆ, WIDZIEĆ, MYŚLEĆ, MALOWAĆ, NIE ODWRACAĆ SIĘ

W Pracowni przedstawiamy ćwiczenia prowadzące do szerszego malarskiego postępowania i postrzegania rzeczywistości. W konsekwencji proponujemy większe bogactwo sposobów budowy dzieła, poprzez możliwość wykorzystania różnorodnych materii. Obraz „klasyczny” jest „przewidywalny”, wszystkie na nim postawione formy i znaki, z konieczności są wykonane farbą. Natomiast obiekt malarski przestawszy być obrazem, ma mniejszy stopień „fałszu” (rozumianego pozytywnie). Przedstawiona w ten sposób sytuacja bądź jakiś problem, jest bardziej dotykalnym konkretem. Mimo, że zasady tworzenia są podobne, lecz stopień trudności poprzez mniejsza iluzoryczność zbudowania dzieła, jest większy.     W konkluzji chodzi o wypracowanie innego rodzaju myślenia, widzenia i przedstawiania widzenia, niż to, które towarzyszyło pracy przy obrazie „klasycznym”. Dzieła wychodzące od obiektów malarskich,               a nawet je przekraczające, są w większości przypadków bardziej wyraziste i dobitne. Jednakże pamiętajmy, że nie wszystkie podejmowane tematy ww. postępowaniami da się przedstawić. Stąd istotność również malarstwa sztalugowego. Także pewne „wrażenia” należy przedstawiać klasycznie, inne zaś innymi środkami.