IV Pracownia Malarstwa
prof. dr hab. Andrzej Zdanowicz
mgr Julia Królikowska
IV Pracownia Malarstwa jest pracownią uczącą warsztatu, zwracającą uwagę przy jego pomocy na zmieniającą się rzeczywistość, a co za tym idzie jest również otwartą na nowe środki wypowiedzi, nowe spojrzenie i nowe narzędzia.
Pracownia ma pomóc w przeniesieniu wizji na podobrazie. Specyfikę pracowni określa elitaryzm, wymagania, poznawczy i eksperymentalny charakter w szeroko pojętym obszarze warsztatu malarskiego. W pracowni widzenie jest elementem zachwytu nad pozornym banałem rzeczywistości, której cierpliwe przyglądanie się i smakowanie rozciągnięte w czasie, który oczywiście nie istnieje w formie linearnej, ma za zadanie wprowadzić na poziom zapomnienia się, kreacji i intuicji. Poziomie, na którym nie do przecenienia, będzie odgrywać od nowa tworzona osobista przestrzeń generująca nowe kształty, kolory i znaczenia, nie do odnalezienia przez pobieżnie dokonany ogląd otaczających nas przedmiotów, pejzaży czy ludzi.
A jednak. Duch żywi się ciałem i ćwiczenia oparte na szybkiej notatce, wrażeniowym szkicu malarskim są podstawą do w/w przemyśleń i znajdowania drogi. Drogi malarza, którą do celu podążać będzie ten, który zaopatrzony w warsztat i technikę wykorzysta je do zobrazowania wrażeń ważnych dla niego.
A co najważniejsze, pracownia stara się postawić wyraźną granicę między realnością życia i realnością obrazu.
Program zajęć pracowni obejmuje zagadnienia związane z kolorem, formą, formatem, fakturą, techniką i różnieniem się, rozumianymi jako pomocne w tworzeniu wizji poprzez warsztat, ale przede wszystkim skierowany jest na poszukiwanie indywidualnych predyspozycji studenta i jego możliwości.
Zagadnienie koloru zawiera w sobie takie składowe jak; temperatura koloru, świecenie koloru i nasycenie.
Forma swym zasięgiem dotyka zarówno rysunku jak i malarstwa, którego jest często nierozerwalna częścią. Praca nad nią wymaga czasu. Jest emanacją osobowości, dla której należy znaleźć odpowiedni wyraz.
Wybór właściwego formatu określa wizualizację. Błędna decyzja, nie pozwala połączyć koncepcji z materialnym odpowiednikiem w postaci skończonego dzieła. Szerokie zagadnienie faktury determinuje zarówno malarstwo jak i rysunek. Wykraczając poza anegdotę, faktura czystym językiem plastyki, oddziałuje mocniej i sugestywniej, czyniąc z dzieła, działo większego kalibru.
Technika. Temu zagadnieniu są poświęcone wykłady, tak aby każdy mógł, nie tylko odróżnić różne techniki od siebie, ale również właściwie się nimi posługiwać.
Wreszcie różność. W moim mniemaniu, to niezwykle istotne, aby w procesie kształcenia zwracać uwagę na różnice w formie wypowiedzi a co za tym idzie na poszukiwanie własnego artystycznego języka. W żadnej innej dziedzinie na różność nie ma takiego zapotrzebowania. Żeby ją zauważyć należy uczestniczyć w zajęciach (paradoksalnie), tak często jak to możliwe podpatrując innych, a co najważniejsze odkrywać i rozumieć siebie.
Stale obecny w pracowni akt oraz martwe natury są bodźcami, inspiracjami dla stworzenia własnego obrazu świata.
Dodatkowo obecne są ćwiczenia hasłowe.