∧
Wstęp do Projektowania Odpowiedzialnego
mgr inż. arch. Jan Ankiersztajn
temat: Lokalne odpady
Recykling nie jest jedynym sposobem na walkę z zanieczyszczeniem środowiska.
Odpowiedzialni projektanci są zobowiązani do poszukiwania nowych receptur na biodegradowalne materiały.
Tworzywa sztuczne, które zrewolucjonizowały rynek wzornictwa, dziś są jednym z najbardziej szkodliwych materiałów dla środowiska. Większość tworzyw sztucznych nie ulega biodegradacji, pozostaje więc w środowisku na zawsze.
W ciągu ostatnich kilku lat został odnotowany znaczący wzrost produkcji materiałów z zasobów odnawialnych. Rozwój tych biopolimerów wciąż znajduje się na wczesnym etapie, cały czas stanowi znaczące wyzwania technologiczne i aplikacyjne.
Celem zajęć „Wstęp do projektowania odpowiedzialnego” jest opracowanie nowych rozwiązań uwzględniających zastosowanie biomateriału do wytwarzania form przestrzennych. Studenci zajęli się opracowaniem biodegradowalnego materiału pozyskiwanego z naturalnych składników, bazujących na surowcach odnawialnych. Zadaniem studentów było opracowanie receptury oraz procesu produkcyjnego.
Katedra Mebla UAP przygotowała wirtualną ekspozycję prac
Wstęp do Projektowania Odpowiedzialnego znajdziecie na poziomie -1!
link do wirtualnej galerii:https://jck-poznan.pl/galeria3d/KatedraMebla/
na wystawie online znajdują się:
poziom 0:
– Projektowanie Mebla dla kierunku Architektura
– I Pracownia Projektowania Mebla
– II Pracownia Projektowania Mebla
poziom -1:
– Projektowanie parametryczne
– Pracownia Programów Edukacyjnych i Współpracy z Przemysłem
– Wstęp do Projektowania Odpowiedzialnego
– Pracownia Form Funkcjonalnych
– III Pracownia Projektowania Mebla
Tomasz Agaciński
Agnieszka Delestowicz
Monika Kaźmierska
Gabriela Walczak
HERBA to próba zagospodarowania lokalnego odpadu, jakim jest herbata. Jest to częsta pozostałość w wielu domach mieszkalnych, która zostaje po prostu wyrzucona do kosza. Zużyta herbata ekspresowa powinna trafić do pojemnika na odpady mieszane. Celem projektu jest wytworzenie materiału, który zastąpi tradycyjną płytę laminowaną.
Zebrany materiał jest dzielony na części pierwsze: fusy i torebkę. Z fusów herbaty powstaje masa, scalająca ze sobą warstwy papierków. Klej łączący ze sobą liście herbaty powstaje ze składników dostępnych w każdej kuchni: mąki, cukru oraz wody. Opracowany materiał suszy się w piekarniku. Formy, na których się kształtuje, oraz elementy ostatecznych obiektów wykorzystują fragmenty krzesła zabranego ze zbiórki odpadów wielkogabarytowych. Regał/półka powstaje z elementów metalowych, a stolik w oparciu o elementy drewniane. Wszystkie parametry części z herbaty są zaprojektowane mając na uwadze domowe warunki. Gotowe przedmioty ilustrują właściwości dotychczas opracowanego materiału.
Natalia Wrzecion
Łucja Król
Kuba Pańków
Ekatarina Birukova
Martyna Pietrowiak
Pracowaliśmy nad stworzeniem trwałego materiału, który stanie się alternatywą dla opakowań wykonanych z tworzywa sztucznego. Głównym składnikiem jest woda ryżowa, zawierająca dużą ilość skrobi. Aby uzyskać jednolitą masę użyliśmy gliceryny. Dodaliśmy także agar by nasz materiał nie rozpuszczał się w wodzie.
Naszym celem było udoskonalenie tej receptury poprzez wzmocnienie materiału za pomocą włókien, co czyni go odpornym na rozerwanie czy kruszenie się.
Wykonaliśmy wiele prób łączenia masy ryżowej z włóknami: włókno kokosowe, liście drzew czy trzcina. Wreszcie wybraliśmy nasz docelowy materiał – pakuła lniana, która jest naturalna, tania i łatwo dostępna przez cały rok.
Włókno lnu w połączeniu z ryżowym spoiwem, dało nam wreszcie oczekiwane efekty. Powstały materiał jest lekki, plastyczny i lekko przeźroczysty w swojej strukturze.
Aby w pełni wykorzystać jego potencjał wykonaliśmy próby wytrzymałościowe. Dzięki swoim cechom pozwala tworzyć nam różnorodne formy. Materiał świetnie sprawdził się w wytwarzaniu toreb na zakupy jako alternatywa dla plastikowych woreczków. Swoje eksperymenty poszerzyliśmy o próbę wzmocnienia konstrukcji, aby uzyskać większą trwałość przedmiotów, oraz poszerzyć gamę produktów.
Zestaw składa się z pojemnej torby na zakupy, mniejszej torby oraz opakowania przeznaczonego na przechowywanie warzyw i owoców, które ze względu na swoją lekkość i trwałość możemy spokojnie zabrać ze sklepu prosto do własnego domu.
PAKULA jest odpowiedzią na zbyt dużą ilość wytwarzanego plastiku, który wciąż jest głównym czynnikiem zanieczyszczania środowiska.
Wiktoria Kowalczyk
Hanna Kossakowska
Martyna Sarnowska
Mariusz Śmietana
Anna Augustyniak
Nasza planeta boryka się aktualnie z różnymi skutkami pandemii. Jednym z nich jest zaśmiecanie środowiska naturalnego jednorazowymi maseczkami. Podczas procesu projektowego zastanawialiśmy się nad możliwymi sposobami ograniczenia rozprzestrzeniania się tego problemu.
Rozpoczęliśmy poszukiwania naturalnego materiału, który nie znajduje zastosowania i stanowi odpad. Dodatkowo zależało nam na tym, by dany surowiec zastosować do produkcji tkaniny, a więc istotna była jego cecha, jaką jest włóknistość.
W naszych poszukiwaniach trafiliśmy na liście kukurydzy, które spełniły nasze oczekiwania pod względem właściwości. Proces przetwarzania podzieliliśmy na dwie drogi. Celem jednej z nich było uzyskanie nici, którą później można wykorzystać do tkania. Drugą intencją było stworzenie masy papierowej.
W obu przypadkach proces rozpoczęliśmy od gotowania liści kukurydzy w roztworze wody z sodą kaustyczną w proporcji 2l/4g. Dzięki temu materiał stawiał się miękki, co dawało możliwość izolowania włókien.
Tym sposobem otrzymaliśmy pojedyncze pasma, które suszyliśmy, aby później połączyć ją w jedną nić. Dzięki temu byliśmy w stanie zapleść ją na wcześniej przygotowanym przez nas krośnie. Wykorzystaliśmy splot płócienny, otrzymując dzięki temu kawałek materiału, który w przyszłości mógłby stanowić bazę do wyrobów włókienniczych.
Proces tworzenia papieru rozpoczyna się podobnie, jednak tu nie wyszczególniamy pojedynczych nici, a rozdrabniamy za pomocą ubijania zmiękczone liście. Wykorzystaliśmy tradycyjną metodę czerpania papieru – opartą na sicie, gdzie pozbywamy się nadmiaru wody, dzięki czemu, otrzymaliśmy masę papierową. Wykorzystując jej plastyczne właściwości na początku procesu suszenia, umieściliśmy ją we wcześniej przygotowanej formie gipsowej o wyprofilowanym kształcie maseczki. Tym sposobem otrzymaliśmy prototyp produktu biodegradowalnego.
Jest to alternatywna opcja ochrony na twarz. Główną zaletą produkcji tej maseczki, jest wykorzystanie odpadu, nie zaśmiecając tym samym bardziej środowiska.
Ostatecznie efektem naszej pracy są dwa materiały, które otwierają przed nami wiele możliwości. Stanowią podstawę nie tylko do produkcji maseczek. Możemy wykorzystać go we wszelkich produktach papierniczych i włókienniczych. Najważniejsze jest to że, projekt ten pokazuje, iż odpady również możemy wykorzystywać jako pełnoprawny surowiec.
Aleksandra Wypych
Aleksandra Augustyniak
Agata Madejska
Domnika Grzywa
Paulina Hapak
Danym zadaniem projektowym było wykorzystanie lokalnych odpadów do opracowania nowego materiału, który mógłby stać się substytutem nieekologicznych rozwiązań dostępnych już na rynku.
Wybranymi przez nas odpadami są muszle oraz twaróg. Muszle stanowią bardzo dobry materiał budulcowy o lokalnym charakterze. Twaróg jest natomiast popularnym produktem spożywczym o krótkim terminie ważności, przez co należy do grupy artykułów często marnujących się.
Głównym składnikiem muszli jest węglan wapnia, w tym wypadku kalcyt. Jest on składnikiem skałotwórczym szeroko wykorzystywanym np. w przemyśle budowlanym do produkcji wapna i cementu, w przemyśle chemicznym do wytwarzania sody
i sody kaustycznej, czy rolnictwie jako nawóz.
Twaróg z kolei, jest to produkt powstający poprzez ścięcie kazeiny pod wpływem bakterii mlekowych i podpuszczki. Kaizena jest jednym z najważniejszych białek znajdujących się w mleku. Dla naszego organizmu ma ona znaczenie budulcowe podczas syntezy hemoglobiny oraz białek osocza krwi.
Opracowany przez nas materiał został oparty na kleju kazeinowym. Kazeina reaguje chemicznie z wapnem łącząc się z nim w nierozpuszczalne sole. Zastosowane składniki i ich proporcje regulują właściwości materiału.
Proces powstawania zaczyna się od przygotowania, a następnie wymieszania
w odpowiedniej kolejności wszystkich składników.
Pierwszym krokiem jest zmielenie muszli i kazeiny na drobny proszek. Dzięki temu wszystkie składniki połączą się, a masa uzyska konsystencję gęstej pasty. Ma to istotne znaczenie w kontekście późniejszego rozprowadzania jej i formowania obiektów.
Po przygotowaniu składników w naczyniu umieszczamy sproszkowane muszle oraz wapno w proporcjach 1:2. Dopiero po dokładnym wymieszaniu tych dwóch elementów dodajemy 1 część zmielonej kazeiny. Kazeina pęczniejąc sprawi, że masa stanie się gęsta i lepka.
Kolejnym i ostatnim etapem jest jej rozprowadzenie na macie jutowej pełniącej rolę zbrojenia. Czas schnięcia obiektów aż do uzyskania pełnej twardości to około 24h
w temperaturze pokojowej.
Materiał posiada szerokie możliwości w zakresie formowania. Pozwala na swobodne kształtowanie różnego rodzaju pojemników, donic, jak i większych obiektów. Stworzone przedmioty cechuje sztywność, wodoodpornośc, lekkość i wytrzymałość.
Agnieszka Hetmann
Alicja Jarentowska
Jacqueline-Sylvie Popek
Weronika Zegzuła
Nasz materiał bazuje na suszonych, jesiennych liściach oraz kleju z kasztanów. Substancja łącząco-klejąca powstała w wyniku połączenia startych na proszek kasztanów, świerkowej żywicy oraz mąki. Zmieszana z połamanymi, na małe kawałki liśćmi zaczynała być plastyczna. Po rozwałkowaniu i włożeniu do formy, zapiekana zmieniała się z miękkiej masy, w twardy i wytrzymały materiał. Poza możliwościami fizycznymi, walorem który daje mu jeszcze pozytywniejszy wydźwięk jest jego wygląd. Organiczny, przykuwający uwagę swoją oryginalnością oraz dający poczucie harmonii z naturą. Warzywa czy owoce umieszczone w takim pojemniku stają się bardziej atrakcyjne wizualnie oraz dużo bardziej zachęcają nas do konsumpcji. Dodatkiem który stworzyłyśmy, aby całkowicie odwzorować opakowania na żywność, jest folia z agaru, powstała w wyniku zagotowania wody z agarem oraz gliceryną. Jest mocna a jednocześnie elastyczna, jej barwa nie wpływa na wygląd całości ponieważ jest przezroczysta, dlatego zakrywając nią pojemnik dokładnie widzimy co jest w środku. Prostota i łatwość przygotowania pozwala na zmaterializowanie naszych fanaberii na temat wymiarów czy samej formy folii.
Oba produkty nadają się więc doskonale do tworzenia pojemników na jedzenie, opakowań na różnorakie rzeczy oraz wszystkiego do czego popchnie nas wyobraźnia.