V Pracownia Malarstwa
prof. dr hab. Andrzej Pepłoński
dr Natalia Czarcińska, ad.
Sztuka jest jednym z wielu sposobów relacjonowania naszych oglądów, ale by w poznaniu tym osiągnąć rzeczywisty postęp niezbędna jest determinacja, stałość i dociekliwość obserwacji, a nade wszystko – wolna od uprzedzeń – wyobraźnia. Chcielibyśmy dać wyraz przekonaniu iż atrakcyjność jej zapisu – OBRAZ – polega na tym, że zaspokajając potrzebę poznania wyostrza wrażliwość na takie rozpoznanie rzeczywistości, że coraz mniej o niej kategorycznych przekonań, a coraz więcej wątpliwości. To upodabnia sztukę do myślenia…
Kształtowanie się samoświadomości młodego artysty opiera się – szczególnie studentów pierwszych lat studiów – na twórczym odniesieniu się i analizie sytuacji aranżowanych przez prowadzących, bezpośrednio w przestrzeni pracowni. „Sytuacje” z człowiekiem czy z przedmiotami mają na celu podjęcie przez studenta dyskursu z trwałymi motywami malarstwa i sztuki w ogóle – jako tzw. „studium modela” czy „studium martwej natury” – zarówno w sensie konstatowania ich stałości i jednocześnie zmienności znaczeniowych. Ważna jest indywidualna interpretacja sytuacji pracownianych w kontekście specyfiki warsztatu malarskiego, ale przede wszystkim, ze świadomością współczesnego, wzbogaconego o nowe środki medialne, języka sztuki współczesnej.
Drugim obszarem aktywności – szczególnie ważnym w odniesieniu do studentów starszych lat studiów – jest koncentracja nad własną re-definicją wybranych zagadnień z zestawu tzw. „tematów wolnych”. Tematy te powinny inicjować formułowanie, w pełni swobodnego, indywidualnego programu pracy studenta, przygotowując go do samodzielnej realizacji dyplomowej i przyszłej pracy twórczej.