Pracownia Projektowania Architektonicznego V

Sposób prowadzenia zajęć w Pracowni kładzie nacisk na przyjazną atmosferę studiowania, sprzyjającą intelektualnej dyskusji, wymianie doświadczeń i poszukiwań twórczych. Metodyka zajęć pozwala na identyfikację kluczowych zależności, istotnych dla kreacji dzieła architektonicznego. Ma na celu pobudzenie kreatywności i wyobraźni twórczej jako istotnego elementu twórczości architektonicznej. Szczególna uwaga jest nakierowana na oryginalność myślenia oraz na aktywizację świadomości wyobrażeniowej jako istotnego elementu tworzenia innowacyjnych rozwiązań projektowych. Metoda wpisuje się w tak zwany „sytuacyjny model kształcenia” (Situated Learning Approach) wychodząc z założenia, że wiedza zdobywana przez studentów ma charakter kontekstowy i jest zależna od sytuacji, w której jest wykorzystywana. W tym ujęciu nauka projektowania architektonicznego jest funkcją praktyki i kontekstu, w ramach którego odbywa się proces dydaktyczny. Takie podejście zachęca do świadomego wykorzystania wiedzy teoretycznej w dostosowaniu do konkretnych zadań projektowych. Metoda w oryginalny sposób wykorzystuje dorobek psychologii poznawczej i behawioralnej w nauczaniu architektury.