II Pracownia Malarstwa

Dziwny jest ten świat

Kultura wizualna dominuje nas jednoznacznym przekazem. Obraz zastępuje tekst, odrywając się od swojej istoty – niejednoznaczności. Malować, tworzyć obrazy – nie ilustracje, czy ogólnie myśleć w kategoriach obrazu z zapleczem jego historii, bez „obrazkowej” dewaluacji, to być może pochylić się nad przekazem, który podważa wiarę w stabilność racjonalnego świata, opartego na współczesnej „do-słowności” wizualnego przekazu, nad obrazem, który z różnych powodów odbieramy jako „dziwny”, nawet jeżeli sami go współtworzymy. Noel Carrey w książce Filozofia Horroru definiując ten gatunek, mówiąc o potrzebie stworzenia perfekcyjnie racjonalnych warunków otoczenia, w celu wywołania wstrząsu przez wprowadzenie weń niebezpiecznie „niezrozumiałego”, „dziwnego” elementu, wzbudzającego nasz niepokój. Takie zderzenie destabilizuje nasze poczucie bezpieczeństwa, wzmagając naszą potrzebę rozwiązania zagadki. Przy swojej nielinearnej strukturze, malarstwo w swoim najlepszym wydaniu, w przeciwieństwie do filmu, nie zapewnia nam ostatecznego wyjaśnienia, umożliwiając tym samym długotrwałe obcowanie z nierozwiązanym przez scenariusz problemem. Stały zestaw pomocniczych zagadnień programowych każdego roku w inny sposób inspiruje studiujące osoby w ich indywidualnych projektach, realizowanych w ramach II pracowni malarstwa. Podobnie jak w poprzednich latach, celem nie jest tu w żaden sposób uzyskanie jakiejkolwiek odpowiedzi, „rozwiązania zagadki”. Doświadczenie samego procesu twórczego opartego na na indywidualnych zainteresowaniach jest tutaj priorytetem. Każdego roku można jednak dopatrzeć się wspólnych wątków, obecnych w pracach młodych artystów/artystek, skłaniających do kilku podsumowujących refleksji.