∧

Laboratorium papieru

dr Dariusz Subocz ad. – Kierownik pracowni

dr Marcin Lorenc ad.

Głównym założeniem Laboratorium papieru jest przywrócenie i rozwijanie sztuki papierniczej. W nowocześnie wyposażonej pracowni osoby studiujące mają możliwość opanowania warsztatu technologicznego z zakresu papiernictwa oraz zdobywania umiejętności rzemiosła introligatorskiego. Dzięki zadaniom warsztatowym osoby studiujące poznają: tradycyjne japońskie i europejskie techniki oprawy książkowej, metody czerpania i barwienia papieru, warianty tworzenia passe-partout wiedeńskiego, techniki papier mâché, sposoby zdobienia papieru, metody wykonywania złoceń i wiele innych. Praca w Laboratorium papieru realizowana jest na różnych poziomach zaawansowania, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i umiejętności osób uczestniczących w zajęciach. Początkowo osoby studiujące poznają podstawowe techniki i realizują zadania pozwalające na zdobycie elementarnej wiedzy i umiejętności. W miarę poszerzania kompetencji i przechodzenia na wyższe poziomy zaawansowania, realizują własne projekty artystyczne z zakresu szeroko pojętej sztuki książki a forma pracy z nimi staje się bardziej otwarta i zindywidualizowana.

Laboratorium papieru współpracuje także z artystami przy wydawaniu limitowanych serii książek artystycznych, plakatów i grafik, które drukowane są na znajdującym się w pracowni urządzeniu Riso SF5350.

Instagram pracowni: @paperlabuap

Widok ogólny książki tunelowej wykonanej z białego papieru z powycinanymi kształtami przedmiotów.
Jagoda Springer, Malarstwo, studia jednolite, III rok Przedmioty-Ślady Tworzyłam ślady przedmiotów wycinając je w papierze, a następnia umieściłam w formie książki tunelowej (tunel book), gdzie jeden przedmiot wynika z drugiego tracąc lub zmieniając swoje znaczenie.
Zestaw 12 papierów czerpanych w kolorze czarnym i odcieniach czerwieni, przedstawiających proste przedmioty np.: krzesło, lusterko, suknia, łóżko.
Jagoda Springer, Malarstwo, studia jednolite, III rok Przedmioty przeróżne, Praca powstała z szukania w codzienności ukrytych znaczeń i elementów niejasnych, absurdalnych. W wyniku tych poszukiwań powstały ,,Przedmioty przeróżne’’, na które składają się przedstawienia przedmiotów-znaków. Umiejscowione na dwunastu arkuszach przedmioty wykonane zostały w technice papieru czerpanego. Tworzą ze sobą rodzaj gry opartej na wzajemnym oddziaływaniu i wchodzeniu między sobą w relacje.
Widok pracy wykonanej z arkuszy papieru czerpanego w formie „domku z kart”.
Natalia Jurczak, Grafika projektowa, studia jednolite, III rok Krucha wieża Ta papierowa wieża jest abstrakcyjnym przedstawieniem dzisiejszego społeczeństwa, najwyraźniej pnie się w górę i w górę, ale jej konstrukcja jest tak delikatna, dlatego użyłem papieru, a jej wzmocnieniem są nici.
Widok ogólny pracy. Otwarta okładka w kolorze czarnym, wewnątrz książka z wydrukowanym na krawędzi tekstem wiersza.
Natalia Jurczak, Grafika projektowa, studia jednolite, III rok Książka “Lecz widać można żyć bez powietrza!” Fragment wiersza ukazuje niezwykłą przewrotność i kruchość co zainspirowało mnie do ukazania tekstu w najbardziej ulotnym i z pozorów niedostrzegalnym miejscu.
Dwie książki pt. „Psychofizjologia widzenia” w obwolutach położone na sobie.
Michał Tarka, Malarstwo, studia jednolite, II rok
Widok z góry na otwartą teczkę. Wewnątrz karty do gier: Dixit, quiz, memory. Motywem przewodnim jest historia malarstwa.
Michał Tarka, Malarstwo, studia jednolite, II rok
Widok książki w formie wachlarza. Strony wykonane z barwnych fragmentów papierów i tkanin pobrudzonych farbami graficznymi.
Maria Lipowiecka, Grafika artystyczna, studia jednolite, IV rok Recykling – Kolory niechciane Za ideą całego projektu stoi gorycz, z którą spotykałam się codziennie w pracowni wypukłodruku, kiedy to trzeba było podjąć ciężką decyzje o wyrzucaniu nadmiaru zmieszanej farby ze stołów po zakończonej pracy przy prasie. Zawsze lubiłam bawić się tymi kolorami, mieszać je ze sobą rozpuszczone w benzynie czy rozprowadzać na kartkach z pracownianej makulatury, uzyskując ciekawe, czasem nawet wręcz graficzne w swoim wydźwięku kompozycje. Widziałam też jak inny student zbierał kolory do kubeczka po jogurcie czy słoiku, tworząc przy tym niepowtarzalną kolorystyczną “breje”. Tęsknota i żal za tymi kolorami był i będzie zawsze silny, co nie zmienia faktu, że te wszystkie odcienie kończą w odpadkach jako niechciane i nikomu nie potrzebne. Dlatego postanowiłam, że czas by poczuły się bardzo, ale to bardzo chciane i myślę, że mi się to udało. Dałam przy tym ścierką i makulaturze drugie życie, wypełniłam każdą stronę kolorem którego sama lub ktoś inny w pracowni nie zdołał wykorzystać. W każdej z tych stron jest nie tylko kolor, ale i wspomnienia moje oraz innych studentów. Uśmiechy i rozbawienie związane z zafascynowaniem kolorowymi odpadkami, którymi zapełniłam szybko parapety w pracowni. Nie tylko ja pokochałam te kolory na nowo, podczas mojego projektu znalazło się parę studentek, które podchwyciły moją ideę i zaczęły zbierać nadmiar farby, tworząc przy tym piękne i pełne faktur malowidła. Myślę, że jedną z najpiękniejszych, ale też najtrudniejszych do kontroli naleciałości, którą zyskujemy studiując na uczelni artystycznej jest zbieractwo i dostrzeganie możliwości, tam gdzie inni widzą coś łatwego do porzucenia i zapomnienia. Kolor w takim razie, może być nowym poziomem tego szaleństwa.
Zwój wiszący na ścianie w formie tzw. Smoczej łuski. Strony z podręcznika do fizyki zdobione marmoryzacją w odcieniach błękitu.
Aurelia Komorowska, Grafika projektowa, studia jednolite, III rok Mierzalność Praca farby olejnej na powierzchni wody przeniesiona została na karty starego podręcznika do fizyki. Organiczność marmurków poddaje w wątpliwość materialność lapidarnego rysunku fizycznego. Stawia pytanie o wymierność linii czy słowa w opisie Wszechświata. Forma zwoju opiera się płaszczyźnie, przedstawia porządek, który można łatwo odkształcić.
Okładka książki o minimalistycznym charakterze, ze zdjęciami pejzaży, połączonych ze sobą linią horyzontu.
Aurelia Komorowska, Grafika projektowa, studia jednolite, III rok ćwiczenia z rysowania linii Przestrzeń, to struktura porządkująca. Czym jest linia? Z obrazów odwiedzanych przeze mnie miejsc starałam się ją narysować. Użyta forma książki-harmonijki pozwoliła na grę z pojęciem granicy i wyeksponowanie umowności początku oraz końca.
Widok 9 małych książeczek, drukowanych na risografie z motywami alfabetu w różnych stylach.
Magdalena Geściak, Grafika projektowa, studia jednolite, V rok risografia
Zamknięta teczka biurowa.
Grażyna Olejniczak, Wzornictwo, II stopień, I rok 41175 – Uciekłam z domu i zmieniłam nazwisko Historia rodu, czyli jak bardzo chcę zapomnieć o moim wcześniejszym życiu w rodzinie, ale służby zmuszają mnie do przywoływania wspomnień i nie chcą przestać mnie przesłuchiwać, póki nie powiem wszystkiego. Na podstawie fragmentów i zdjęć z polskiej gazety “Moja Przyjaciółka” wydanej w 1938 roku oraz londyńskich gazet z XX wieku stworzyłam moją rodzinę o kryminalnej przeszłości, w której potencjalnie mogłam się urodzić. Teraz mam inną rodzinę i jestem szczęśliwa.
Zbliżenie na otwartą walizkę, widok książki w formie wachlarza wykonanej z różnych biletów.
Grażyna Olejniczak, Wzornictwo, II stopień, I rok 10 Lat zbierania wszystkiego, co łatwo można zabrać w czasie podróży i wziąć ze sobą do domu rodzinnego okazuje się doskonałą bazą do opowiedzenia historii. Stworzyłam cykl 5 prac, które opierają się na pamiątkach z wielu rodzinnych podróży. Chciałam dać drugie życie zbiorom, które leżały przez bardzo długi czas w zapomnieniu i pokazać je w zupełnie nowym wydaniu, którego powstawanie ożywiło uśpione wspomnienia i emocje.
Widok rozstawionej książki artystycznej, opartej na konstrukcji harmonijkowej i zeszytowej. Strony wykonane z map.
Grażyna Olejniczak, Wzornictwo, II stopień, I rok 19812 – Wszystkie miejsca pamiętam Miejsca, w których byłam upamiętniłam w formie wijącego się zbioru, który może stać się dowolną formą, na przykład zamkniętego kręgu. Odnosi się to do całego mojego świata, który jest mi znajomy dzięki podróżom do miejsc, w których fizycznie byłam. Każde spojrzenie na mapy daje mi poczucie, jakbym była tam wczoraj, a rozkładanie każdej strony tylko wydłuża wspomnienia i uaktywnia inne, związane z danym miejscem.
Książka harmonijkowa. Wycięte otwory w stronach pozwalają na swobodne montowanie pocztówek.
Grażyna Olejniczak, Wzornictwo, II stopień, I rok 66765 – Ułóż sobie wyjazd Zapraszam do udekorowania przenośnej, poręcznej galerii! Do dyspozycji są pocztówki z muzeów, wyjazdów do miast oraz wydarzeń kulturowych. Praca w założeniu ma zachęcić do zakomponowania własnego zestawu pocztówek z różnych miejsc i umieszczenia ich w wyznaczonych miejscach, tak aby za każdym razem powstawała unikatowa wystawa wspomnień.
Zamknięta książka w oprawie organicznej. Deska dębowa i czarna skóra.
Karolina Koterwas, Grafika projektowa, studia jednolite, IV rok Oprawa organiczna Reoprawa inspirowana techniką oprawy w skórę z XIX wieku. Fabuła książki, dotycząca czasów współczesnych, zestawiona w kontraście z tradycyjną formą z okresu średniowiecza. Karty książki zostały postarzone, a następnie ponownie zszyte, zgodnie z tradycyjną metodą, na sznurkach. Okładka powstała z przyciętych i oszlifowanych desek, oprawionych dodatkowo w półskórek.
Widok z góry pracy przestrzennej wykonanej ze zwijany i sklejanych papierów. Dominuje kolorystyka zieleni.
Karolina Koterwas, Grafika projektowa, studia jednolite, IV rok
Książka w formie harmonijki. Strony z czarnobiałych zdjęć pejzażu, zszyte ze sobą lnianą nicią.
Maria Liberek, Malarstwo, studia jednolite, II rok
Książka w formie harmonijki. Fragmenty kory z zapisem głagolicą na tle z piasku.
Maria Liberek, Malarstwo, studia jednolite, II rok
Praca z papieru czerpanego w kolorze brązu, poprzeszywanego lniana nicią.
Maria Liberek, Malarstwo, studia jednolite, II rok
Wielkoformatowa praca z barwionego papieru, w kolorach zieleni, żółci i czerwieni.
Inka Sawicka, Malarstwo, II stopień, II rok Las
Widok zwoju. Strony z cienkiego papieru, na nich fragmenty wierszy i rysunki tuszem. Nawiązanie do estetyki wschodu.
Michał Niemier, Animacja, I stopień, II rok Praca jest cyklem kompozycji typograficznych i ilustracji inspirowanych wierszami H.P.Lovecrafta. Sposobem przedstawienia nawiązują do sztuki prehistorycznej oraz tradycyjnej sztuki japońskiej. Całość złożona jest w zwój tzw. “smoczą łuskę”. Strony wykonane z prześwitującego papieru pozwalają na przenikanie kolejnych ilustracji ze sobą. Utworzone w ten sposób obrazy wzbogacają cykl o nowe wartości, niż te, które można zaobserwować oglądając każdą z nich z osobna.
Zwój wiszący na ścianie, ekspresyjne czarne gesty i drobne detale w kolorze czerwieni.
Lidia Boćwińska, Edukacja artystyczna, II stopień, I rok
Widok 4 różnych stron z motywem koła wykonanego w technice marmoryzacji papieru na białym tle.
Adam Tomaszewski, Malarstwo, studia jednolite, II rok De revolutionibus orbium coelestium Zamiarem jest wstrzymać oko, ruszyć myśli i odgadnąć co przedstawia praca. 2 albumy, jeden w formie „negatywu”, przedstawiające ciała niebieskie w układzie słonecznym, schludnie i minimalistycznie.
Dwa widoki 3 kart z czerpanego papieru. Na każdej z nich motyw zaczerpnięty z kart Tarota wykonany w formie znaku wodnego.
Adam Tomaszewski, Malarstwo, studia jednolite, II rok Blank tarot 3 karty tarota bliskie mojej osobie, schowane, dopiero ujawnione światłem, ukazują dobry przekaz. Tarot kojarzony z przepowiadaniem przyszłości, ukazując wróżbę zakorzenia to co wyczytane w odbiorcy i naprowadza na urzeczywistnienie. Tutaj nie widać jakie są karty, życie chwilą, niewyglądanie za daleko w przyszłość a przekaz kart jest i tak pozytywny. Praca o zabawie, docenianiu stanu obecnego i przypadkowości życia.
Trzy widoki książki – okładka i wnętrze. Tekst Statutu uczelni z powycinanymi przypadkowo słowami. Ażurowy charakter pracy.
Adam Tomaszewski, Malarstwo, studia jednolite, II rok Status quo Praca odnosi się do tematu „czytelność, nieczytelność, niepoczytalność”. Jest to Statut Uczelni w formie ażurowej, powycinane przypadkowo słowa uniemożliwiają przeczytanie i zrozumienie jego treści.
Widok zamkniętej książki. Nieregularne strony z czerpanego papieru z zatopionymi fragmentami warzyw i owoców.
Katarzyna Goździak, Malarstwo, II stopień, I rok Wytłok Książka składa się z czerpanego papieru: z domieszką wytłoczyn po wyciskaniu soku z marchwi, ze skórkami migdałów i z kolorowego papieru po nieudanych rysunkach.
Książka harmonijka. Strony ażurowe, z dużą ilością wycięć. Kolor czarny, czerwony i niebieski. Motywy abstrakcyjne, ale nawiązujące do przyrody.
Daria Wasiak, Malarstwo, studia jednolite, II rok
Widok książki w formie zwoju chowanego w sześciobocznym pudełku koloru fioletowego.
Maria Lipowiecka, Grafika artystyczna, studia jednolite, IV rok Zjawa? Wampir? Harpia? Szkicownik kuriozalny “Wampiry ukrywały się wszędzie tam, gdzie ludzie krwawili.” Leonard Wolf, A dream of Drakula Idea ta mocno utkwiła w mojej pamięci w trakcie poszukiwań odpowiedniego tematu do mojej pracy dyplomowej. Po ledwie przeczytaniu pierwszej strony książki Marii Janion “Wampir. Biografia symboliczna” dobrze wiedziałam, że znalazłam swoje źródło inspiracji w moim ekscentrycznym upodobaniu do potworów rodem z literatury gotyckiej. Zjawa? Wampir? Harpia? A może Wilkołek? Jak mówi sam tytuł, to tylko urywek nazw pod którymi kryje się właśnie ten słynny wampir. Idea tego jak każda z kultur na świecie miała swoją własną odpowiedź na tę jedną krwiożerczą postać sprawia, że trudno mi jest usiedzieć w miejscu z pomysłami. Projektowanie i opisywanie fikcyjnych postaci jest moją drugą naturą i z tą właśnie myślą powstała ta nietypowa forma szkicownika. Cała aranżacja jest moją nieodpartą potrzebą budowania odpowiedniej narracji wokół bohaterów moich historii. A poza tym, kto nie lubi odrobiny dramaturgii od wielkiego dzwonu? Forma została zainspirowana hebrajskimi zwojami z ozdobnymi szkatułkami, który z jakiegoś powodu nawiedził mnie we śnie. Po obudzeniu bardzo szybko znalazłam odpowiednik mojej nocnej wizji na stronie domu aukcyjnego. Stres związany ze znalezieniem fajnego i nieoczywistego tematu projektu, widocznie postanowił sam zdecydować co mam robić. I jestem za to bardzo wdzięczna.
Pierwsza strona książki z tkaniny, widoczne duże rozcięcie i guzik.
Weronika Parda, Architektura wnętrz, I stopień, II rok Książka z tekstem ale bez treści Książka stworzona w oparciu o opowiadanie pt. „Koralina”, autorstwa Neila Gaimana. Fragment dzieła przepisany został od tyłu. Czytając książkę od lewej do prawej strony, zaobserwujemy w niej tekst, ale nie treść. Dopiero po próbie czytania od ostatniego wyrazu, ukaże się przed nami treść. Oprawa została zrobiona w oparciu o motyw przyszywania guzików, zgodny z treścią książki.
Widok książki wykonanej z cielistego tiulu, zszytej szeroką wstążką. Na stronach napisy, np. pasja, ból, radość.
Weronika Parda, Architektura wnętrz, I stopień, II rok Czytelność, nieczytelność, niepoczytalność Książka stworzona na podstawie przeżyć i doświadczeń zebranych podczas nauki w szkole baletowej. Zbiór powtarzających się słów zapisanych na tiulowym materiale, związanych troczkami do wiązania point. Słowa zapisane ręką dominującą odpowiadają za aspekt czytelności, słowa zapisane ręką niedominującą odpowiadają za aspekt nieczytelności oraz słowa zapisane z zamkniętymi oczami odpowiadają za aspekt niepoczytalności.
Widok leżących na sobie trzech książek.
Karolina Koterwas, Grafika projektowa, studia jednolite, IV rok Nagromadzenie Technika: druk riso, szycie japońskie, leporello, szycie koptyjskie Zestaw trzech brulionów porusza zagadnienie prac artystycznych, które są odkładane i zbierane na przestrzeni czasu. Realizacja przedstawia skany rysunków, które są powielane i coraz bardziej się na siebie nakładają. W rezultacie powstaje nieczytelny bałagan, zbiorowisko nieprzydatnych form. Strony stają się coraz bardziej zapełnione, tracąc swoją użyteczność.

Wydziały UAP

Deklaracja dostępności