∧
XII Pracownia Rysunku
dr hab. Natalia Wegner, prof. UAP
dr Jakub Malinowski, ad.
Studenci XII Pracowni Rysunku rok akademicki spędzili poza uczelnią. Nieliczni, w sprzyjających momentach, korzystali z pracowni. Spora część wyjechała w rodzinne strony, niekiedy na wieś, do mniejszych miejscowości, skąd wysyłali zdjęcia prac powstałych w innym otoczeniu. Pozostający w mieście obserwowali świat z pięter bloków, kamienic. Wbrew pozorom nie był to najgorszy czas dla rysunku anatomicznego, z czego korzystali nie tylko najmłodsi. Ogromną pomocą okazały się lustra, które dr Jakub Malinowski „dystrybuował” najbardziej potrzebującym. Obraz zwierciadlany sam w sobie okazał się inspiracją i tematem kilku prac. Bazując na hasłach zawartych w programie pracowni, studenci proponowali własne wizje. Wahania nastroju znacznie wpłynęły na ich tematykę i treść. Brak dostępu do artykułów plastycznych wyzwalał potrzebę ciekawych, technologicznych eksperymentów. Mijający rok w sferze twórczości okazał się interesujący, a postawa studentów zmagających się z niepewną rzeczywistością była dla nas inspirująca.
Tomasz Agaciński, III rok, Projektowanie Mebla, Skany 2020, 30 x 21 cm, technika 
Karolina Furtak, I rok, Animacja, Rysunki anatomiczne, 42 x 30 cm, ołówek 
Julita Antonowicz IV rok, Rzeźba, z cyklu Kompozycje, wełna i metal, 15 x 25 x 8 cm opis: Seria prac ,,kompozycje’’ ilustruje proces myślowy/ proces odnajdywania drogi. 
Julita Antonowicz IV rok, Rzeźba, z cyklu Kompozycje, gips i farba, 15 x 2 cm opis: Seria prac ,,Kompozycje’’ ilustruje proces myślowy/ proces odnajdywania drogi 
Julita Antonowicz IV rok, Rzeźba, z cyklu Kompozycje, filc i kamienie, 20 x 20 x 20 cm opis: Seria prac ,,Kompozycje’’ ilustruje proces myślowy/ proces odnajdywania drogi. 
Julita Antonowicz IV rok, Rzeźba, bez tytułu, plexi, 2 x 0,35 x 0,05 m opis: Człowiek jako podmiot nomadyczny nie jest bytem sprawczym ani podporządkowującym, a istotą silnie związaną z naturą. Konsekwencja działalności podmiotu jest zauważalna dopiero w odpowiednich warunkach. Refleksja nad kondycją obecną jak i przeszłą stanowi odbicie świata materialnego 
Jakub Czyż, II rok, Wzornictwo, Kompozycje druciane, gięty drut, wymiary różne 
Jędrzej Borkiewicz, I rok 2 st., Malarstwo, Studium, technika własna, 70 x 100 cm 
Jędrzej Borkiewicz, I rok 2 st., Malarstwo, Pandemic Meltdown X, digital 
. Paulina Karkut, I rok, Malarstwo, Tryptyk, części I, II, III, węgiel, 50 cm średnicy 
Agnieszka Cieślińska, IV rok, Architektura, Struktury, technika mieszana, 189 x 180 cm 
Aleksandra Miechowicz, II rok, Wzornictwo, Widziane przez, akryl, (3x) 32 x 41 cm opis: Pomysł na namalowanie tych 3 plansz wziął się po obejrzeniu filmików na YouTube na kanale ClassyKA. Filmy pokazywały historię początków makijażu, zwracały uwagę na dostosowanie ich do obowiązującej technologii ich nagrywania. Na tej podstawie stworzyłam serię przedstawiającą w jaki sposób człowiek musiałby wyglądać, żeby na poszczególnych kamerach wyglądać „dobrze”, biorąc pod uwagę nie tylko kontrast kolorystyczny danych partii twarzy, ale również miejsca, w których aktualnie nakłada się bronzer czy rozświetlacz. Środkowa praca odpowiada obrazowi dostosowanemu do kamery czarno-białej z lat 20-30, tworzącej filmy (na duży ekran). Klisza była wrażliwa na kolor niebieski, to znaczy, że ten kolor na filmie był najjaśniejszy. Kolory żółte i czerwone były za to kolorami niewrażliwymi, czyli ich wygląd zmieniał się na dużo ciemniejszy. Jednak mimo wszystko najciemniejszym kolorem pozostawał czarny. Praca po lewej stronie odpowiada obrazowi dostosowanemu do kamery, która kręciła pierwsze czarno-białe filmy do telewizji (do 1946 roku). Kamera była wrażliwa na kolor czerwony, a niewrażliwa na kolor dopełniający – zielony. Jednak kolor niebieski też wypadał tam bardzo ciemno. Ostatnia praca – po prawej, nie jest już tak odrealniona czasowo. Jest to propozycja, która według mnie (na podstawie schematu działania poprzednich kamer) odpowiadałaby obrazowi kamery nocnej. Kolorem wrażliwym jest w tym przypadku kolor zielony, a niewrażliwym – czerwony. Na podstawie koła barw można też wywnioskować, że żółty byłby jednym z kolorów jaśniejszych. A fioletowy niemal równie ciemny jak czerwony. 
. Dorota Szafrańska, II rok 2 st., Architektura wnętrz, bez tytułu, technika mieszana, 30 x 42 cm 
Karolina Furtak, I rok, Animacja, Tryptyk: Koło, Kwadrat, Trójkąt, 70 x 50 cm 
Adriana Wolska, I rok II st., Scenografia, bez tytułu, technika mieszana, 30 x 21 cm 
. Kinga Grossmann, II rok, Grafika artystyczna, bez tytułu, ołówek, 42 x 30 cm 
Aleksandra Łojowska, III rok, Animacja, Pokój w kawałkach i kolorze, kolaż, 50 x 70 cm 
Lutesse Paulus, II rok, Wzornictwo, Iloma hybrydami jesteśmy, książka artystyczna 30 x 22 cm 
Mateusz Sak, I rok, Architektura wnętrz, Zakupy, ołówek, 70 x 50 cm 
Sylwia Chudek, Scenografia, III rok, bez tytułu, akwarela, 4 prace 20 x 15 cm 
Paulina Rymarkiewicz, II rok 2 st., Malarstwo, Szkielet 2, tusz na papierze, 21 x 29,5 cm 
Zuzanna Dudek, 1 rok 2 st., Malarstwo, bez tytułu, technika mieszana, 42 x 30 cm 
Jakub Franczak, II rok, Grafika projektowa, Jedno miejsce, cienkopis na papierze, 27 x 19 cm opis: Praca powstała w 2021 roku w technice cienkopis na papierze odpowiada na temat “jedno miejsce” skupiając się na koszu na śmieci. Zwraca uwagę na przedmiot, który pozornie na nią nie zasługuje. Kosz na śmieci pełni tu metaforę przemiany. Ze śmietnika możemy wyczytać nasze nawyki żywieniowe, zorganizowanie przestrzeni w której żyjemy oraz to z czego rezygnujemy w ciągu jednego “cyklu trwania” śmietnika. Jest to jedno miejsce, które co tydzień potrafi opowiedzieć inną historię o nas samych. 
Agata Piasecka, III rok, Animacja, Wiadukt, technika mieszana, 13 x 18 cm 
Katarzyna Strzykalska, II r., I st., Malarstwo, cykl Światło, węgiel na papierze, wys. 60 cm 
Nicole Kromolicka, II r. I st., Wzornictwo, Tryptyk, kredka na papierze, 42 x 30 cm 
Monika Kaźmierska, III r. I st., Projektowanie mebla, Blokowisko, technika mieszana, 30 x 21 cm
Daria Kruszka, I r. I st., Animacja, bez tytułu, ołówek na papierze 212 x 276 mm