IV Pracownia Malarstwa

Pandemia była łaskawa i zaatakowała w chwili, kiedy byliśmy przyzwyczajeni do pracy z komputerem.  Jednak konieczność pracy zdalnej dotycząca malarstwa mogła, tak się rok temu wydawało, skutkować tylko totalną katastrofą. I chyba wszyscy w pracowni byliśmy zdziwieni z końcowych efektów pracy. Siłą rzeczy byliśmy zmuszeni zrezygnować z ustawianych w pracowni martwych natur i aktu. Musieliśmy ograniczyć osobisty kontakt z efektami pracy studentów. Zostało jednak to co najważniejsze, rozmowa w oparciu o mniej lub bardziej niedoskonałe zdjęcia, często niezwiązana z tematami pracowni, które ewoluowały w niespodziewanie odkrywcze pomysły. Zostały szkice prowadzące do kształtowania się formy często wykonywane w technice cyfrowej. I w rezultacie prace będące podsumowaniem ćwiczeń hasłowych, na których w tym roku opierał się program pracowni.

Komputer okazał się pomocnym narzędziem, który pozwolił w niedoskonały sposób przejść ten rok akademicki do końca. Z tym, że komputer to tylko narzędzie.