III Pracownia Rzeźby i Otoczenia – Studyjna

Punktem wyjścia w   naszej pracowni jest analiza studium z   natury, która ma pomagać świadomemu konstruowaniu autonomicznej wypowiedzi artystycznej. Konsekwencje decyzji o   tworzeniu w   oparciu o   obserwację natury są zbliżone do następstw każdej decyzji dotyczącej metodycznej pracy twórczej. Chodzi o   takie aspekty jak uwspólnianie pojęć, celowość używanych środków i   świadomość ich zastosowania. Jednocześnie odwołujemy się tym samym w   oczywisty sposób do bogatej wielowiekowej tradycji rzeźby europejskiej.

Jednym z   ważniejszych aktów poznania są relacje przestrzenne, doznania przed-pojęciowe. Są one archetypem poznania i   są niezbędne dla prawidłowego rozwoju. Rzeźbienie więc aktu czy portretu i   tak zwane odtwarzanie rzeczywistości, nie jest wyrazem skostnienia formalnego, lecz umysłowym procesem znajdowania relacji przestrzennych, to swoiste strojenie instrumentu poznania, opowiadaniem nie tyle o   modelu, ile o   relacjach, jakie udaje się odszukać. Odtwarzanie wierne natury może być celem oczywiście samym w   sobie, zależnym od obszaru poszukiwań twórczych, jaki zostaje wyznaczony, ponieważ nauczanie tworzenia sztuki jest niemożliwe.