∧
Malarstwo X (dawniej: X Pracownia Malarstwa)
mgr Piotr Macha
przy udziale prof. dr hab. Piotra C. Kowalskiego
W pracowni mogą powstać:
obrazy smaczne, bardzo smaczne i obrazy niesmaczne
obrazy lekkie i obrazy ciężkie
obrazy graniczne, przygraniczne i zagraniczne
obrazy grzeczne, bardzo grzeczne i niegrzeczne czyli grzeszne
obrazy malowane w słońcu, w cieniu, bez cienia i bez cienia wątpliwości
obrazy skończone i obrazy nieskończone
obrazy malowane w schroniskach, na szlaku i takie które szlag by trafił
obrazy malowane bez ram, w ramach i w ramach przyjaźni
obrazy malowane na sztaludze, pod sztalugą, obok sztalugi i zamiast sztalugi
obrazy malowane na wysokim poziomie i na niskim poziomie (ale nie na średnim)
obrazy malowane w pionie, w poziomie i pod kątem (oczywiście pod odpowiednim)
obrazy malowane na ogniu, obrazy malowane na gazie (co prawda niewielkim, ale jednak)
obrazy przejściowe, przejezdne, przelotne
obrazy malowane szybko, i bardzo szybko
obrazy malowane wolno i takie, których zdawać by się mogło że nie wolno ich malować
obrazy malowane w Poznaniu, do Poznania i nie do poznania
autor statementu prof. Piotr C. Kowalski
https://www.facebook.com/XPracowniaMalarstwaPiotraC.Kowalskiego
dodatkowe zagadnienia w roku akademickim 2021/22
- The Xenofeminist Manifesto
- Wobec Fluxusu
- Antropologia żywienia
- Work of Art, season 1&2
- In Defense of the Poor Image-wobec tekstu Hito steyerl
- The Blind Spot
Studentki i studenci w roku akademickim 2021/22:
- Kędzierski Krzysztof
- Bako Borbala
- Petrache Valeriu-Ionut
- Sotiri Anxhela
- Brunarska Zofia
- Zonik Ewa
- Kowicki Hugo
- Przychodzka Paulina
- Anni Mikkonen
- Touko Miikkulainen
- Tuna Tokkuzun
- Osowska Kinga
- Alicja Jóźwiak
- Martyna Tokarska
- Miłosz Krajewski
- Nina Kruger
- Joanna Krzyżanowska
- Kornelia Starczewska
- Kamila Dworzyńska
- Maja Chaczyńska
- Aleksandra Zhuchko
- Michalina Janas
- Natalia Nadworna
- Aleksandra Staszewska
- Wiktoria Sobecki
- Patryk Pawlak
- Michalina Niedziela
- Laura Chruszcz
- Klaudia Figura
- Natalia Andrzejewska
- Martyna Zygmańska
- Małgorzata Kwiecińska
- Łucja Majcherek
- Jakub Jasiński
- Adam Przybylak
- Wiktoria Giełda
- Aleksandra Matusiak
- Łukasz Wolniak
- Kinga Paciorek
- Karolina Hadrich
- Alicja Nalikowska
- Julia Woronowicz
- Jakub Badziąg
- Tadeusz Niziołek
- Agnieszka Olejniczak
Aleksandra Zhuchko, prace z wystawy „Miasto się krzywi wiec ja się nie krzywię” różne media 
Aleksandra Zhuchko , prace z wystawy”Miasto się krzywi wiec ja się nie krzywię” różne media 
Anni Mikkonen – „Live La Palma „95x60cm, „Bleeding underwater ” 90x110cm, akryl na płótnie 
Anni Mikkonen – prace z wystawy „an average day of a general store worker” różne media 
Valeriu Petrache, akryl na kartonie, 300x210cm 
Martyna Tokarska & Natalia Nadworna / Tyna Tokars i Nati Nadworna – prace z wystawy ” PROM QUEENS”, rożne media 
Martyna Tokarska & Natalia Nadworna – Szanowne Osoby, serdecznie zapraszamy na PROM QUEENS* Nawiązując do wieloletniej tradycji, Tyna Tokars i Nati Nadworna ugoszczą Was w Galerii na Wysokim Poziomie UAP. Uroczyste rozpoczęcie wystawy odbędzie się 9 maja 2022 roku o godzinie 19. Obowiązuje strój wieczorowy. *PROM QUEENS jest częścią naszych wspólnych poszukiwań, odnoszących się do naszych queerowo-lesbijskich doświadczeń z czasów nastoletnich. Jest to wizja w której spełniamy highschoolowe marzenie, stajemy się królowymi balu maturalnego i łamiemy (hetero)normatywne zasady. Jest to próba wpisania się w świat do którego nie należymy, chęć przeżycia licealno-gimnazjalnego doświadczenia na nowo. Sprzeciwiamy się postrzeganiu nas jako koleżanki, które tańczą razem poloneza z przymusu, gdyż nie znalazły męskiego partnera. Jesteśmy nie tylko partnerkami, ale też it girls przyszłości, couple goals naszej szkoły i lesbijskimi idolkami. 
Nina Kruger- This is a collaborative drawing project between the artist and the medium. Gelatine and ink is used on paper, and gelatine is also used as paper to create transparent drawing objects. Various inks are introduced to gelatine and it has full control of the outcome of the drawing. The artist does not intervene with the flow of the ink nor the drying out of the paper and gelatine sheets. Movement and personality is introduced to the drawing in the way the gelatine makes the paper curl up and the ink is hidden, referencing back to the history and nature of the gelatine medium. A video documentary of the process accompanies the drawing objects to showcase the moment where the ink and the gelatine meet. This moment is the climax, when the gelatine has full freedom to ‘draw’ with the ink. This is a suspenseful moment that the artist wanted to share with the audience because every ink-and-gelatine interaction is unique; even though the artist sets up each drawing in exactly the same way, the result is different and cannot be predicted or controlled by the artist. The video is played on a loop to show the cyclical nature of the cosmos, to show repetition but also new, endless opportunities. Relationships between humans and animals are explored in this project. Gelatine is an animal based medium and in this project the artist gives the animal a second life to create. Gelatine is also a fragile and temporal medium, meaning that it will decay and change over time. The artist does not treat the medium with preservatives or stabilisers to enhance the mortality and vulnerability of the human condition. The images submitted are a small selection of various experiments and documentaries of this project. 
Nina Kruger- „Observe, Gather, Transform:” I am observing and collecting various materials that I am surrounded with, in particular for this project, the Salix Caprea plant. I transformed and combined the fibres of this plant with gelatine to create new forms and objects. The fur-like characteristic of the plant intrigued me and I wanted to exploit its animal properties. This organic material is extremely fragile and as time goes by it gets harder and harder to work with since it is constantly drying out and gets brittle. 
Małgorzata Kwiecińska – „Interpretacja” olej na płótnie, 50x70cm 
Małgorzata Kwiecińska – „Interpretacja” olej na płótnie, 50x70cm 
Julia Woronowicz ,,Wstęp do demonologii słowiańskiej na terenach Wielkopolski przed powstaniem Państwa Polskiego” to prolog otwierający większy projekt na temat niechrześcijańskiej i apatriarchalnej historii Polski, uznający te dwie narracje za zapożyczone. Akryl na płótnie 
Julia Woronowicz – akryl na płótnie 
Touko Miikkulainen – „Attempts at Painting a Flower (1-3)” Oil, pastel, tape and cloth on canvas, 50 x 70 cm Oil, pastel and tape on canvas, 30 x 60 cm Acrylic, pastel, tape and translucent paper on canvas 20 x 60 cm A series of paintings made mostly with oil and pastels, all loosely following the same shape of a flower shown on the piece of paper next to them. It’s a study of shapes and a study of what those shapes could be when viewed by different eyes. In the context of the paintings, the series is a visual story of someone trying their very best to make this sketch of a flower into a more presentable version, but the flower keeps changing into different things when it’s taken to a canvas. The same idea, the same shape can become very different things when viewed by different people, from different perspectives. A simple idea becomes more difficult to convey when you bring it out to the real world; everyone sees the idea with their own eyes. We don’t have the same eyes, we don’t have the same flowers. 
Paulina Przychodzka – „Pokój” akryl na desce, 55x55cm 
Kamila Dworzyńska – „Co widzimy w snach”, 50x70cm, akryl na płótnie, audio Ciężko jest mi pojąć co zachodzi w mojej głowie podczas przeżywania snów. Jest to dla mnie odwieczną zagadką. Dlatego zaczęłam nagrywać powidoki moich snów na dyktafon. Mózg wtedy powtarza nawet najdrobniejsze szczegóły z naszego życia. Często zgadzam się z Freudem, który twierdził, że widzimy w snach manifestację niezrealizowanych popędów oraz wewnętrznych konfliktów psychicznych. Najczęściej jednak moja chora podświadomość mnie przeraża i ciężko mi opisać, co tak naprawdę „widzę”. 
Klaudia Figura, widok wystawy: „He who sleeps forgets his hunger”. Performance. Autorka bajki „Farbeczka”: Ada Rakowska 
Klaudia Figura- „He who sleeps forgets his hunger”, obiekty 
Klaudia Figura – „He who sleeps forgets his hunger”, malarstwo, olej na płótnie 
Krzysztof Kędzierski – prace z wystawy „KRZYSZTOF KĘDZIERSKI. WYBITNY ARTYSTA PLASTYK ” rożne media 
Aleksandra Matusiak – cykle – „Ikony popkultury”, „Reklama”, akryl na płótnie, rożne formaty 
Wiktoria Giełda – „Nokturn” obiekt, video 
Wiktoria Giełda – „Nokturn” akryl na płótnie 130x95cm , akwarela na papierze 50x70cm Pierwszym etapem cyklu, było przeprowadzenie prób malarskich w różnych stylach, formatach, a także przy użyciu innych narzędzi czy mediów. Powstały obrazy na deskach, kartkach i płótnie. Jednak częścią wspólną każdej z pracy było ukazanie tego samego przedstawiania, o takiej samej kolorystyce. W drugim etapie stworzyłam biały model z pianki, został na niego nałożony mapping video stworzony w środowisku 3D, który urzeczywistnił przedstawienie tytułowego nokturnu. 
Natalia Andrzejewska – Anestezja „Bukiet nasenny”, akryl na płótnie 50x50cm, video. Prace poruszają wspólny temat jakim jest możliwości wykonywania substancji znieczulających z roślin. Już za czasów Sumerów wykorzystanie opium uśmierzało ból podczas wykonywania zabiegów leczniczych. Rośliny zostawały spisywane i przerysowywane dla późniejszych pokoleń. Rośliny wykorzystywane w tym celu zazwyczaj miały działania halucynogenne i powodowały otumanienie. Można uznać, że ludzie używają ich aktualnie z tego samego powodu. Podążając śladem przodków przyjmują je , uśmierzając tym ból i powodując zapadanie w swego rodzaju „sen”. 
Wiktoria Sobecki – „Kite” instalacja 
Joanna Krzyżanowska – „Sny”, akryl na płótnie, różne formaty 
Jakub Jasiński – „Queer Fashion Archive Poznań” teka rysunków/instalacja 
Łukasz Wolniak – „Jednostka” Pokazanie udziału pojedynczej jednostki, której udział jest bardzo ważnym czynnikiem, do stworzenia czegoś większego. Zdigitalizowane, znane obrazy, przedstawione jako zbiór kwadratów, o powielonej wielkości piksela (0,28mm) funkcjonują jako nieuchwytna, tymczasowa informacja. Zdarzają się również błędy, braki jednostek, które burzą prawidłowy odbiór. 
Michalina Janas – ” Kalendarz Menstruacyjny” instalacja Mój Kalendarz Menstruacyjny składa się z 8 drewnianych, otwieranych pudełek, które kryją w sobie przedmioty mogące być alternatywą środków higienicznych. Praca porusza temat ubóstwa menstruacyjnego w powiązaniu z filozofią anestetyki wg. Welscha. Ascetyczna forma pudełek (są one całe białe) to preludium do przedmiotów kontrastujących kolorami oraz wyabstrahowanym przeznaczeniem przedmiotów, które znajdują się w środku. Chcę, aby oglądający pracę mógł wejść z nim w interakcję i powoli odkrywać przedmioty znajdujące się w środku. Dopiero po obejrzeniu całej pracy miałby zapoznać się z jej “historią”. 8 pudełek na 8 dni krwawienia. Praca ma postawić odbiorcę w pozycji dziewczynki, nastolatki, kobiety, osoby, która postawiona jest pod ścianą i której jedyną ratunkiem przed stygmatyzacją z powodu przecieknięcia jest jej własna wyobraźnia i zadaniowość oraz swoisty “treasure hunt” przeistoczony w poszukiwanie nadających się przedmiotów, które pochłoną krew. Szuka ich w swoim pokoju, czyli jedynej bezpiecznej przestrzeni, w której nie boi się przecieknąć, aby przygotować się na walkę z światem zewnętrznym i grą z nim w chowanego – jest krew na spodniach, czy jej nie ma? 
Tadeusz Niziołek – „Państwa Granica” – instalacja W 2017 roku, gdy w pierwszych dniach pobytu w Izraelu nie przyzwyczaiłem się jeszcze do klimatu konfliktu, pomyliłem wiszący na budynku drut kolczasty z lampkami choinkowymi. To skojarzenie zostało mi w głowie, choć nie wracałem do niego przez cztery lata. Obudził je dopiero konflikt uchodźczy na granicy z Białorusią. Obudzone skojarzenie zacząłem przekuwać w projekt, a wtedy – po latach bezczynności – jego znaczenia zaczęły zmieniać się tak szybko, że nie miałem szansy nadążyć. Moja praca zaczęła powstawać w okresie przedświątecznym. Polacy zajmowali się przygotowaniami do świąt i w sporej części przyklaskiwaniem budowie muru na granicy z Białorusią. Zadziwiająca jest dla mnie ta ludzka wiara w skuteczność muru jako rozwiązania problemu. Historia wielokrotnie udowodniła, że mur może działać tylko częściowo, nie będąc nigdy rozwiązaniem długofalowym. Jednak dla opinii publicznej liczy się pozorne poczucie spokoju, postawienie płotu daje kojące wrażenie panowania nad sytuacją. Lampki powieszone, brudy zamiecione pod dywan. Później mur zaczął działać, kryzys na granicy zaczął rzadziej pojawiać się w mediach. Ciśnienie między Ukrainą a Rosją rosło, rosło, ostatecznie wyszło poza skalę i wybuchła wojna. Rzuciliśmy się pomagać uchodźcom; oczywiście tym “naszym”, ukraińskim. Moja praca też przekroczyła skalę, skalę moich planów, i zaczęła poruszać milion wątków jednocześnie. Choć wydarzeń wokół Polski było ostatnio tak wiele, nieważne co się działo, przekraczanie pewnych granic pozostało dla wielu ludzi zabronione. Pozostałem z moją pracą w zdumieniu, obserwujący co dzieje się wokół. Czekam dalej, kolejne wydarzenia znów odbiją się jakoś w zaskakująco uniwersalnym ogrodzeniu z lampek. Przekraczanie pewnych granic wciąż pozostanie pewnie zabronione, niestety.