II Pracownia Rzeźby i Otoczenia – Studyjna
prof. dr hab. Karolina Komasa
dr Michał Wielopolski ad.
II Pracownia Rzeźby i Otoczenia jest miejscem, które umożliwia studentom skupienie się przede wszystkim na modelowaniu z natury. Najważniejsze zadania to rzeźbienie studium aktu i portretu w najbardziej podstawowym i plastycznym materiale jakim jest glina. Konstruowanie rzeźby powinno opierać się na podstawowych zasadach kreacji rzeźbiarskiej, uwzględniających rozmieszczenie ciężaru, kierunków i napięć brył, właściwy kadr kompozycji, odpowiednią skalę, świadomy wybór materiału i techniki, traktowanych także jako komunikat wnoszący określone treści.
Skupienie uwagi na postaci ludzkiej, kontakt z modelem i jego osobowością, glina, którą mamy w rękach to doświadczenie autentyczne, najbardziej podstawowe i coraz rzadsze w świecie wirtualnej rzeczywistości: cyfrowej komunikacji. Ćwiczenie sprzężenia tego, co widzi oko, z tym, co modeluje nasza ręka jest sprawnością, która przeniesiona w inne obszary sztuki staje się konstrukcją nośną każdego artystycznego przedsięwzięcia.
W związku z trwającym stanem pandemii, prowadziliśmy zajęcia hybrydowo. Zajęcia w pracowni przeplatane były pracą w warunkach domowych. Studium aktu powstawało falami przez oba semestry. Także nieregularnie można było prowadzić studium głowy. Ograniczony dostęp do pracowni i warsztatów związany był z pracą samodzielną i korektami prowadzonymi online. W ten sposób omawiane były również prace powstałe poza uczelnią: w mieszkaniach i przestrzeniach przydomowych.
Praca rzeźbiarza wymaga skupienia, konsekwencji i czasu a zmieniające się wciąż warunki, panujący wokół chaos dezorganizujący nasze życie, presja ograniczeń oraz izolacja społeczna sprowokowała naszych studentów do aktywności na przekór tym przeciwnościom. Wykazali się gotowością do pracy w każdych warunkach a otaczający nas lęk przekuli w interesujące, wrażliwe i mądre realizacje artystyczne.
Anna Myszkowiak, ”Akt”, glina, 37x138x84cm,Wydział Rzeźby, 1 rok studiów jednolitych
Anna Myszkowiak, ”studium głowy Gosi II”, glina, 53x24x28cm, Wydział Rzeźby, 1 rok studiów jednolitych
Anna Myszkowiak, ”studium głowy Gosi I”, gips, 50x28x30cm, Wydział rzeźby, 1 rok studiów jednolitych
Anna Myszkowiak, “Ciało – tryptyk”, płaskorzeźby, gips oraz mosiądz, 12×8,5×1,5cm,Wydział rzeźby, 1 rok studiów jednolitych
Zadziwiające jak bardzo podobne są do siebie poszczególne fragmenty ciała, nawet te pozornie niemające ze sobą nic wspólnego jak mały palec u ręki z tułowiem. Ludzie są zbiorem modułów, praca przedstawia przenikanie się ich nawzajem.
Anna Myszkowiak, “V” z cyklu “Brzuchy”, mosiądz, 20x26x17cm, Wydział rzeźby, 1 rok studiów jednolitych
Anna Myszkowiak, cykl Brzuchy, “I”, reklamówka, 30x25x12cm, “II” trzy rzeźby z siatki stalowej, 44x35x19cm, 52x38x21cm, 42x35x20cm, “VI”, metalowa siatka, 98x85x88cm, “VII” siatka metalowa, styropian, gips, 215x165x180cm, Wydział rzeźby, 1 rok studiów jednolitych
Zuzanna Bielak, “Akt leżący”, glina, 130x105x35cm, Wydział Rzeźby, I rok studia jednolite magisterskie
Zuzanna Bielak, “Portret I”, glina, 57x27x25cm, Wydział Rzeźby, I rok studia jednolite magisterskie
Zuzanna Bielak, “Kluczę”, glina, 36x28x4 cm, 38x28x3cm Wydział Rzeźby, I rok studia jednolite magisterskie
Kluczyć czyli zmierzać do celu okrężną drogą, ciągle zmieniając kierunek. Ideą pracy jest pokazanie podglądactwa, które jest wszechobecne w naszym życiu i przestrzeni społecznej. Ludzie pozwalają się podglądać prezentując swoje życie prywatne na forum publicznym. Po drugiej stronie dziurki od klucza jest liczna rzesza spragnionych obserwatorów. Wszystko to odbywa się w zastępstwie prawdziwych relacji.
Zuzanna Bielak, “Dopasowanie”, glina 10x7x5cm, 10x7x6cm, 10x8x6cm, Wydział Rzeźby, I rok studia jednolite magisterskie
Praca powstała z inspiracji anatomią człowieka – przedstawia mięsień kciuka. Interesujące z punktu rzeźbiarskiego jest to, że ten mały skrawek ludzkiego ciała jest tak wiele mieszczący, cielesny i funkcjonalny. Pozwala doświadczać wrażeń niedostępnych dla innych fragmentów ciała. Jego istotną cechą jest dopasowanie – układa się do tego, co w danej chwili mieści
Zuzanna Bielak, “doTYkaj”,gąbka tapicerska 55x40x17cm, Wydział Rzeźby, I rok studia jednolite magisterskie
Rzeźba pod tytułem „doTYkaj” jest dopełnieniem pracy o tytule „Dopasowanie”, dla których punktem wyjścia była obserwacja mięśni kciuka. Zarówno materiał, z którego została wykona, jak i tytuł stanowią zachętę dla odbiorcy, by wejść w interakcję z rzeźbą. Poczuć miękkość i zawiłości wnętrza ludzkiej dłoni.
Stanisław Kontny, Akt leżący, glina, 130x100x40cm, Wydział Rzeźby, I rok studiów jednolitych
Stanisław Kontny, Portret , glina, 30x30x45cm, Wydział Rzeźby, I rok studiów jednolitych
Stanisław Kontny, Portret 2, glina, 30x30x45cm, Wydział Rzeźby, I rok studiów jednolitych
Stanisław Kontny, Brzuchy, ceramika wypalana, 22x22x45cm, Wydział Rzeźby, I rok studiów jednolitych
Praca przedstawia brzuchy męski i żeński, będące sobie wzajemnie podporą.
Stanisław Kontny, Król Osioł, glina, 35x35x50cm, Wydział Rzeźby, I rok studiów jednolitych,
Król Osioł nawiązuje do ludzi posiadających wiedzę niewygodną i niepoprawną wobec powszechnie przyjętych norm społecznych. Publicznie wystawiony wbrew własnej woli, z naciągniętą na głowę oślą czapką, zlewa się ze swoim królewskim piedestałem, stając się obiektem drwin.
Kryńska Izabela, “Śpiąca”, glina, 31x80x130cm, Wydział rzeźby, I rok, studia jednolite magisterskie
Kryńska Izabela, “Gosia”, glina, 50x22x28cm, Wydział rzeźby, I rok, studia jednolite magisterskie
Kryńska Izabela, “Pipi”, gips, 11x31x35cm, Wydział rzeźby, I rok, studia jednolite magisterskie
Dagmar Dolíhalová, Lying akt, clay, 37x84x131cm
Wydział Rzeźby, Erasmus
Dagmar Dolíhalová, Bust, clay, 44x31x34cm, Wydział Rzeźby, Erasmus
Dagmar Dolíhalová, Grandpa’s memorial relief, clay 3,5x66x76cm, Wydział Rzeźby, Erasmus
Dagmar Dolíhalová, Reflection of a dormitory window, clay, 7x42x40cm, 4x48x50cm, Wydział Rzeźby, Erasmus
Oliwia Nowicka, ,,Akt”, glina, 130x100x40cm, Wydział Rzeźby, II rok jednolite magisterskie
Oliwia Nowicka, ,,Mycie rąk”, glina szamotowa, 14x14x4 cm, 14x12x9 cm, 10x14x9 cm, 11x18x3 cm, 9x14x5 cm, 13x15x10 cm, 10x10x7 cm, 12x10x5 cm, Wydział Rzeźby, II rok jednolite magisterskie
Praca przedstawia różne możliwe pozycje, w które układać się mogą dłonie w trakcie ich mycia. Mycie rąk w ostatnim czasie nabiera kolejnych znaczeń – staje się nieodłącznym rytuałem dnia codziennego.
Barbara Stańko-Jurczyńska, ,,Akt”, glina, 130x100x35cm, Wydział Rzeźby, II rok jednolite magisterskie
Barbara Stańko-Jurczyńska, ,,Zapadanie”, gips, 10x10x10cm,
Wydział Rzeźby, II rok jednolite magisterskie
Forma ukazująca tytułowe ,,zapadanie” nawiązuje do organicznych struktur brzucha. Dzięki kieszonkowej skali pozostaje zawsze blisko ciała.
Barbara Stańko-Jurczyńska, ,,FINE LINE”, mosiądz, drewno, 80x30x42cm, Wydział Rzeźby, II rok jednolite magisterskie
Instalacja bazująca na dwóch kontrastowych elementach – metalowej, obłej bryle nawiązującej do pękniętego balonu i drewnianej, wąskiej poprzeczce. Obiekty są w pełni autonomiczne, wciąż balansują na krawędzi.
Barbara Stańko-Jurczyńska, ,,Uwulopalatofaryngoplastyka”, film krótkometrażowy, papier, ceramika, aplikacja cyfrowa, 35x10x15cm, Wydział Rzeźby, II rok jednolite magisterskie
Uwulopalatofaryngoplastyka – chirurgiczny zabieg leczenia bezdechu nocnego.
Realizacja ukazująca cielesne aspekty rzeczywistości cyfrowej, próby oszukania technologii i wydobycia z niej od głosu ludzkiego.
Julita Antonowicz, ,,please leave me alone-lone’’, wełna mineralna, 180x40x120cm, Wydział Rzeźby, IV studia jednolite
Julita Antonowicz, ,,abrazja’’, juta i wosk, 200x70x70cm, Wydział Rzeźby, IV studia jednolite
Abrazja- jest to grupa obiektów ukazujących wachlarz sposobów interpretacji ciała oraz relacji człowieka z otaczającym go światem. Kondycja ludzka w przestrzeni wyobrażeniowej nie posiada jedynej prawdziwej definicji.
Anastazja Kramer, Starcie mnie ze mną, animacja poklatkowa, glina, Wydział Grafiki i Komunikacji Wizualnej, 2 rok studiów jednolitych
Ciało ludzkie powoli wyłaniające i chowające się w masie gliny, z której jest stworzone przedstawia walkę z barierami, które tworzy się samemu.