∧
V Pracownia Rysunku
dr hab. Alicja Jeziorecka, prof.UAP
Rysunek to w pełni autonomiczny język sztuki.
Jego wszechstronność ,elastyczność i uniwersalność jest również wykorzystywana jako baza dla innych obszarów sztuki stając się jej integralną częścią. Rysunek-rysowanie, to ciągłe poszukiwanie rozwiązań, które otwierają się na dialog pomiędzy zastanymi przestrzeniami (materialnymi i mentalnymi) Dlatego pracownia rysunkowa to miejsce spotkań różnych postaw artystycznych, które wzajemnie wpływają na rozwój wyobraźni i wrażliwości przyszłego twórcy. To także miejsce poszukiwań indywidualnych wypowiedzi artystycznych zdobywanych poprzez doświadczanie różnych podejść do szeroko rozumianej materii rysunku i sztuki.
Punktem wyjścia w procesie twórczym jest wolność. Dlatego pracownia ma charakter otwarty. W pracowni nie ma ograniczeń jeśli chodzi o dobór narzędzi czy sposób realizacji zadań. Tak szerokie myślenie o rysowaniu i rysunku, powołuje różne przestrzenie wypowiedzi artystycznych, które z założenia nie mają w sobie żadnych ograniczeń. Dlatego pracownia to także miejsce na eksperymentalne działania artystyczne, które mogą się zrealizować podczas zmierzania się z dodatkowymi zadaniami-tematami. Wówczas mogą powstać zarówno rysunki na papierze jak i instalacje przestrzenne czy obiekty artystyczne itp.
Anna Błaszczyk Trzyczęściowa praca zrealizowana do tematu „Dotyk” o wymiarach ok. 60x60cm i średnicy ok.60cm. Realizacja wykonana z różnych materiałów, które pozwalają na zbadanie różnic między nimi za pomocą dotyku. Każda z prac posiada ślad wykonany inną techniką, ukazując w ten sposób relację między powierzchnią a użytym narzędziem. 
Zuzanna Barciszewska „Tędy i owędy” – to praca interaktywna, zachęcająca widza do działania. Podstawą jest plansza, do której załączone są cztery rodzaje elementów; widz tworzy własną wersję labiryntu, wyznaczając do owymi elementami, następnie tworzy rysunek za pomocą sznurka, prowadząc go dowolnie między ściankami stworzonego układu. Praca zachęca do poszukiwań różnych rozwiązań i ma za zadanie pokazać, że każdy tworzy swoją własną drogę i tak naprawdę niewiele go ogranicza, oprócz własnej wyobraźni. Wykonana z drewnianej sklejki, kołków oraz czarnego sznurka bawełnianego. (Wymiary: płyta 60×60 cm, Elementy: 6×6 cm, 6×12 cm, 6×18 cm, 6×24 cm, Sznurek bawełniany o długości 6m) 
Kalina Borowiak „Pomiędzy wewnętrznym a zewnętrznym Pomiędzy dawaniem a przyjmowaniem Pomiędzy kątem a łukiem JESTEM.” 
Kalina Borowiak „Listy wewnętrzne do Ciała Umysłu Ducha” 
Marcelina Wierzbicka „Dialog” Pojedyńcze papierowe segmenty łączą się ze sobą jak litery w słowa, słowa w zdania a zdania w wypowiedzi. Dialog jest chaotyczny i składa się z więcej niż jednej wypowiedzi, jednego zdania. Cały czas możemy doszywać do niego nowe formy, powiększać go dawać mu przestrzeń. Jest nieskończoną formą która cały czas rośnie 
Dominika Rozmus „Przeciwieństwa” Dzień i noc, dobro i zło, woda i ogień wszystkie z tych elementów chodź stoją po przeciwnej stronie nie byłyby wstanie w pełni funkcjonować bez swojego przeciwieństwa. Zainspirowana kolorami żywiołów stworzyłam dwie geometryczne kompozycje czerwoną – ostrą składającą się z kwadratów, trójkątów oraz niebieską – łagodną, w której występują koła, okręgi. Następnie połączyłam je w formie agamografu. W ten sposób chciałam pokazać połączenie między przeciwieństwami, które mimo swych różnic stanowią całość. 
Marcelina Wierzbicka „Przestrzeń dla nieznanego” Praca pokazuje jak w poukładanej przestrzeni zaczyna pojawiać się nieznane. I wierci dla siebie miejsce niszczą wszystko wokół aż nie zostanie nic poza nim. Seria płytek pokazuje co się dzieje gdy nieznany czynnik wkracza do naszego życia niczym wirus. Nie pozostawiając nic poza efektem swojego działania. 
Helena Malczewska „Wewnętrzna otchłań” Wewnętrzna otchłań jest to zbiór szkicowników, które przedstawiają wewnętrzny autoportret autorki. Użycie ograniczonej gamy barwnej, składającej się głównie z bieli oraz czerni pozwala na pokazaniu kontrastu emocji. Jednak autorka nie ogranicza się do samych czystych barw. W pracy możemy zauważyć wiele zabrudzeń, przejść tonalnych, rozmyć, przezroczystości ten zabiegiem chce nam pokazać jak często trudno jest nazwać, dostrzec czy też zdefiniować dane uczucia. Połączenie abstrakcyjnych form i prostokątnych stron szkicownika pozwala na porządkowanie kompozycji. Warto też zwrócić uwagę na dźwięk towarzyszący przewracaniu stron. „Pan chce widzieć sens, a dopuszcza się największego bezsensu. To doprawdy może przyprawić od rozpacz”. (Józef Kafka) 
Helena Malczewska „Proces” „Zbiór działań wzajemnie ze sobą powiązanych…” Praca przedstawia proces, który towarzyszy nam przy tworzeniu pracy. Zaczyna się od wielu czynników; inspiracji, luźnych szkiców, potrzeb, ograniczeń, emocji, poszukiwań. Następnie wszystkie te czynniki spotykają się w jednym punkcje i rodzi się pomysł… a następnie… 
Sandra Jakubek „Struktury koloru” Praca przedstawia dopełniające się wzajemnie kolory, faktury oraz warstwy, które tworzą ciekawe relację. 
Juliusz Michalski „Dom” 
Zuzanna Barciszewska „Oaza” – przedstawia swego rodzaju azyl – kiedy świat dookoła staje się nieprzewidywalnie zmienny, straszny, każdy z nas ucieka do własnej strefy komfortu. Ciepła kolorystyka i kojarzące nam się z przytulnością atrybuty znajdujące się na centralnej części instalacji mają przywodzić na myśl właśnie taki bezpieczny azyl. Postać odcina się od zewnętrznego świata, pozostając w bezpiecznym środowisku, w którym niewiele może ja zaskoczyć. W tle widzimy kontrastujące, chłodne kolory ekspresyjnie nakładane na siebie, mające symbolizować właśnie ten chaos, od którego czasem próbujemy się odciąć. Praca wykonana farbą akrylową na dwóch podobraziach płóciennych. płótno okrągłe- średnica 50cm a prostokątne – 95x105cm 
Dominika Rozmus „Wobec pustki” Poczucie pustki, apatii, znalezienie sposobu na poradzenie sobie z nimi czy jest właściwie możliwe? Szczera rozmowa? Terapia? Każdy będzie inaczej do tego podchodził. Wiele osób pójdzie też na skróty, szukając łatwych rozwiązań takich jak … po prostu zakupy. Pozyskanie materialnego obiektu złudnie pozwoli poczuć zapełnienie pustki nawet jeśli będzie to tylko krótka chwila. W swojej pracy wykorzystałam białą ramę 1m x 1m, która ma reprezentować pustkę oraz paragony jako symbol materialnego podejścia do zmagań z pustką. 
Małgorzata Wieczorek „Oaza” 
Małgorzata Wieczorek „Relacje” 
Zuzanna Barciszewska Interpretacja martwej natury 
Anna Błaszczyk Postać 
Bartosz Milka „Przestrzeń 381” https://youtube.com/shorts/lDxmngTyj1Q?feature=share 
Bartosz Milka „Rysunki przestrzenne”,moble https://youtube.com/shorts/YSp6qhHQ138?feature=share 
Dominika Rozmus „Interpretacja martwej natury” 
Dominika Rozmus „Postać” 
Dominika Rozmus „Postać” 
Sandra Jakubek gif 
Małgorzata Wieczorek „Interpretacja martwej natury” 
Małgorzata Wieczorek „Postać” 
Marcelina Wierzbicka „Interpretacja martwej natury” 
Marcelina Wierzbicka „Postać” 
Sandra Jakubek „Postać” 
Anna Błaszczyk „Interpretacja martwej natury” 
Zuzanna Barciszewska „Postać”
