∧
II Pracownia Bioniki
prof. dr hab. Wojciech Hora
dr inż. arch. Filip Żuchowski, ad.
Celem kształcenia w Pracowni jest wypracowanie u studenta indywidualnej metody / procedury projektowo-analitycznej jako procesu świadomej kreacji, tożsamej dla projektowania i innych rodzajów działalności projektowej.
Proces ten jest uwarunkowany indywidualnymi cechami studenta, takimi jak: wrażliwość, pułapem intelektualnym, rozwinięte zdolności rozumienia zagadnień projektowych. Zakładamy, że po ukończeniu kursu w Pracowni studenci będą wyposażeni w wiedzę, która uczyni z nich jednostki twórcze, zdolne do budowania nowych rzeczywistości, rozumienia ich istoty oraz wyposaży ich w narzędzia pozwalające poruszać się wśród różnych mediów, środków wyrazu i technologii. Poznanie powyższych założeń prezentowanej definicji i zrozumienie ich poprzez ćwiczenie analityczno-projektowe ma uaktywnić w studentach zestaw umiejętności niezbędnych do zrozumienia otaczającej ich przestrzeni materialnej.
Wojciech Drzewiecki
Obiekt ilustruje zasadę: im dalej od środka, tym tempo zmniejszania się długości kija wzrasta. Do wykonania modelu wykorzystano stal kortenowską i bambusowe kije. Proporcje modelu to 1×1 moduł dla podstawy i 1x1x5 dla płaszczyzny utworzonej przez płaszczyzny.
Wojciech Drzewiecki
Obiekt ilustruje zasadę konstrukcji cebuli – góra do dołu warzywa zawsze pozostaje w stosunku 1:3. Model jest zrównoważony tylko wtedy, gdy w ramie umieszczone są 3 drewniane kulki i 1 stalowa kulka.
Julia Kaczmarek
Oparte na kwadratowej siatce 30×30, opakowanie zostało zaprojektowane z myślą o prostej formie i intuicyjnym ruchu, pozycjonowaniu i zakleszczaniu obiektu.
Julia Kaczmarek
Model wykonany w oparciu o zasadę, im bliżej końców owocu, tym mniejsza wpisana kula. Po analizie schematu owocu, rzuca się w oczy założenie sferycznych wariacji i brak widocznych różnic w centrum cytrusa. Obiekt wykonany jest z blachy aluminiowej, uzupełnionej drewnianymi kulami o różnych średnicach.
Studia nad konstrukcją w cytrynie
Julia Kaczmarek
Analizując wierzchnie warstwy owocu oraz warstwową skórkę, model ilustruje zasadę zwiększania trajektorii i minimalizowania promienia toru ruchu cytryny. Model wykonany jest w całości z drutów, z dodatkowymi elementami wykonanymi z kartonu.
Julia Kaczmarek
Model przedstawiający sześcienną kostkę, która umożliwia ruch, nawiązując do przemieszczania i podnoszenia obiektu. Wykonanie z drutu otwiera możliwości zagięć, które zamykają sześcian w konkretnej formie.
Natalia Marciniak
Projekt demonstruje zasadę dotyczącą sił działających na orzech podczas pękania jego skorupy – mniejsza siła jest potrzebna do pęknięcia wzdłuż długości skorupy niż do pęknięcia wzdłuż jej szerokości. W przedstawionym obiekcie siła pękania jest reprezentowana jako siła utrzymująca dwa jego elementy. Lżejszy zachowuje równowagę i utrzymuje strukturę cięższego dzięki sile działającej na jego podstawę.
Olga Niesyta
Forma odnosi się do obserwowanego stosunku 1:3, który został zastosowany do wielkości trójkątnych płaszczyzn wieńczących budynek i wysokości przecinających się między nimi połączeń. Powstała w ten sposób bryła została zwieńczona konstrukcją schodzącą do ziemi pod powstałym zboczem z górnego, mniejszego trójkąta.
Olga Niesyta
Ruch, który podnosi kostkę z pozycji leżącej na plecach, aktywuje wykonanie ruchu przemieszczenia, tj. wypadnięcie podpory, która stabilizuje kostkę w pozycji stojącej.
Dominika Sołtysiak
Wykorzystując zaprojektowaną siatkę zagięć i cięć na arkuszu brystolu o wymiarach 30 x 30 cm, opakowanie (w tym zapięcie) zostało zaproponowane w taki sposób, aby „zakleszczyć” w nim piłkę tenisową o średnicy 6,5 cm.
Dominika Sołtysiak
Ruch przedstawiony przez model ma na celu zilustrowanie zasady stojącej za kurzym jajkiem – bez względu na to, w jakiej pozycji obrócimy jajko, zawsze będzie ono dążyć do obracania się wokół własnej osi.
Dominika Sołtysiak
Model składa się z dwóch pasujących do siebie brył. Obiekt wchodzi w ramę, tworząc zaokrągloną formę w niektórych miejscach i prostą formę w innych.
Dominika Sołtysiak
Gdy kostka przesuwa się wzdłuż tylnej części bryły wewnątrz, unosi się. Następnie przyjmuje niekonwencjonalną pozycj
Igor Wierciński
Elementy po przesunięciu otrzymują charakter przestrzenny, po czym formę zamyka negatyw, który blokuje obiekt.
Katarzyna Wróbel
Opakowanie na piłkę tenisową zostało stworzone przy użyciu linii prostych i krzywych. Składa się tylko z zagięć papieru, wykorzystując całą powierzchnię 30x30cm.
Katarzyna Wróbel
Linie narysowane od punktów, w których jeden z trzech liści, ułożonych na tej samej wysokości, zachodzi na sąsiedni liść do połowy, do przeciwległych punktów, w których liście się spotykają, tworzą segmenty. Nakładające się segmenty przecinają się w 1/3 swojej długości.
Katarzyna Wróbel
Drewniany moduł oparty jest na sześcianie. Jego dolna płaszczyzna jest sfazowana wzdłuż przekątnej sześcianu, gdzie łączy się z modułem wykonanym ze stali. Kiedy drewniany blok jest podnoszony za zaokrąglony wierzchołek, przesuwa się, tworząc nowy blok ze stalowym elementem.
Adam Żabiński
Struktura złożona z dwóch czworościanów. Gdy jeden z elementów jest obrócony, ilustruje to relacje kątowe w owocu mandarynki.
Adam Żabiński
Model budowy połączeń węzłowych w owocu mandarynki. Metalowa konstrukcja przytrzymuje drewnianą półkulę.
Magdalena Bartkowiak
Celem projektu było stworzenie wygodnej formy dla stolika pod laptopa w łóżku. Poszukiwania formy podyktowane były potrzebą znalezienia konstrukcji zapewniającej stabilność na miękkiej powierzchni łóżka. Kolejnym założeniem projektowym było stworzenie składanej formy, tak aby zajmowała jak najmniej miejsca, czyniąc całość bardziej mobilną i wygodną w przechowywaniu.
Jakub Czyż
Projekt obejmuje stworzenie gogli do wirtualnej rzeczywistości, które mogłyby być wykorzystywane jako pomoc dydaktyczna dla uczniów i studentów podczas zajęć na odległość. Na potrzeby projektu okulary charakteryzują się zdolnością adaptacji i kompaktową konstrukcją, która umożliwia ich łatwy transport i przechowywanie.
Angelika Lukas
Dozownik składa się z trzech elementów, które można zawiesić między doniczką a cieniem, aby zapobiec uszkodzeniu bryły korzeniowej. Cały system pozwala na racjonalne podlewanie roślin doniczkowych, wykorzystując dowolne podlewanie roślin odmierzonymi ilościami wody.
Angelika Lukas
Projekt doniczki był wynikiem analizy składu hydrolatów roślinnych obecnych w kosmetologii, które w większości są wytwarzane jako produkt wtórny i dlatego zawierają minimalną ilość użytecznych substancji. Doniczka składa się z pokrywki, pojemnika na gotowy hydrolat oraz pojemnika głównego, które pozwalają na higieniczną produkcję hydrolatów w warunkach domowych. Uzyskany w ten sposób produkt teoretycznie nadaje się do użytku przez sześć miesięcy, jeśli jest odpowiednio przechowywany.
Maria Nowak
Obiekt reprezentuje zasadę: im bardziej rozwarte są wewnętrzne ścianki obiektu, tym mniej modułów samego obiektu.
Wiktoria Rydellek
Przedmiot do systematycznego podawania tabletek w cyklu dziennym. Dozownik został zaprojektowany do dozowania tylko jednej tabletki na raz, a jego minimalistyczna i smukła konstrukcja pozwala na wygodne użytkowanie i mobilność. Użytkownik napełnia urządzenie lekiem, bierze tabletkę na początku 24-godzinnego cyklu, a po 24 godzinach urządzenie emituje stały sygnał dźwiękowy, aby zachęcić użytkownika do przyjęcia leku.