∧

X Pracownia Malarstwa

prof. dr hab. Zbigniew Taszycki 

mgr Magdalena Polakowska, as. 

X Pracownia Malarstwa jest miejscem spotkania i tworzenia, ale nie tylko.

Jest to przestrzeń otwarta gdzie myśl, koncepcja, szkic, zapis, proces, realizacja, konteksty, zależności i uwikłania, swoboda i ograniczenia, pewność swoich racji ale i dystans czy też pokora, praca bez ograniczeń formalnych ale z odpowiedzialnością stają się, dzięki systematyczności doświadczeniem twórczym. To miejsce pozwalające studentom, studentkom i osobom studenckim doświadczyć procesu w czasie, zapisu myśli językiem sztuki – w celu pełnego wyrażania siebie. Tu potrzebna będzie odwaga w podejmowaniu decyzji, eksperyment, poszukiwanie, niezgoda, bunt i analiza powyższych wartości. Temu służą zadania problemowe ustalane z uczestnikami, zagadnienia będące wynikiem procesów zachodzących w przedponowoczesnej sztuce. Indywidualne i zbiorowe korekty również pozostają w swym charakterze uzależnione od odrębnych predyspozycji studentów. Rozmowa, dyskusja, spór, ma w tym wypadku pozwolić na wyrobienie umiejętności uzasadniania swych decyzji i podejmowanych działań. Komunikacja bądź jej uzasadniony brak, pomiędzy uczestnikiem zajęć a prowadzącym ma na celu określenie ram malarstwa, obrazu czy działań typu site specific X Pracownia Malarstwa z założenia jest miejscem, w którym panuje klimat poszukiwań twórczych. Rolą prowadzącego zajęcia jest umiejętne wskazywanie problemów powstających w procesie koncepcyjnym i wyjaśnianie przyczyn ich powstawania, jednak bez dawania gotowych recept na ich rozwiązanie. Uczestnictwo w zajęciach pracownianych ma: 

– ułatwić posługiwanie się wiedzą dotyczącą analizy procesu percepcji, 

– przyczynić się do rozwoju twórczego potencjału, stymulowania wyobraźni i widzenia artystycznego, rozwijania samoświadomości, autoanalizy i znalezienia siebie w kontekście wielorakich problemów otaczającego nas świata; podjęcie refleksji na temat estetycznych, etycznych, kulturowych, społecznych czy politycznych aspektów i uwarunkowań związanych z problematyką tworzenia 

– w efekcie przygotować studentów, studentki i osoby studenckie do publicznej prezentacji własnej, w pełni świadomej twórczości artystycznej. 

Prowadzenie dziennika, notatnika, czy innej formy zapisu myśli jest obowiązkiem uczestnika zajęć – kursu. Wszystkie prace muszą być dokumentowane na bieżąco a także muszą być przechowywane do zakończenia semestru i przedstawione do oceny. 

prof. dr hab. Zbigniew Taszycki 

Facebook pracowni

Instagram pracowni

Układ siedmiu małych płócien ułożonych w rzędzie. Każde z płócien zamalowane jest na jednolity kolor przechodząc od czerwieni do bieli.
Julia Stachowska – Głośny/cichy. Układ siedmiu małych płócien ułożonych w rzędzie. Każde z płócien zamalowane jest na jednolity kolor przechodząc od czerwieni do bieli.
Układ siedmiu małych płócien ułożonych na sobie w formie spiralnej na białym kawalecie. Każde z płócien zamalowane jest na jednolity kolor przechodząc ku górze od czerwieni do bieli.
 Julia Stachowska – bez tytułu. Układ siedmiu małych płócien ułożonych na sobie w formie spiralnej na białym kawalecie. Każde z płócien zamalowane jest na jednolity kolor przechodząc ku górze od czerwieni do bieli.
Prześcieradło z abstrakcyjnymi formami, w różowym odcieniu, malowanymi barszczem.
Julia Stachowska – Stół wigilijny. Prześcieradło z abstrakcyjnymi formami, w różowym odcieniu, malowanymi barszczem. 
Praca w technice kolażu w średnim formacie nawiązująca do sytuacji politycznej w Turcji.
Türkan Burkaş – Red Tie. Praca w technice kolażu w średnim formacie nawiązująca do sytuacji politycznej w Turcji. 
Cykl 5 prac w temacie ciało-pozytywności. Wszystkie w podobnej mocno wyrazistej neonowej palecie barw. Techniką malarską przedstawiają kadry kobiecych ciał wraz z nałożonym na nie tekstem odnośnie akceptacji swojego ciała i pokochania go takim jakie jest.
Patrycja Frąckowiak – Ciałopozytywność/Kocham Ciałko. Cykl 5 prac w temacie ciało-pozytywności. Wszystkie w podobnej mocno wyrazistej neonowej palecie barw. Techniką malarską przedstawiają kadry kobiecych ciał wraz z nałożonym na nie tekstem odnośnie akceptacji swojego ciała i pokochania go takim jakie jest.
Dwie prace stworzone trzema technikami, malarstwo, fotografia i złotnictwo. Przedstawiają ikony osób transpłciowych otulonych namalowaną flagą w barwach różowym, niebieskim i białym. Fotografie wykonane są w lesie, a więc tło jest zielone. W okół głowy widnieje złoty nimb.
Patrycja Frąckowiak – Nowoczesne ikony/moi przyjaciele. Dwie prace stworzone trzema technikami, malarstwo, fotografia i złotnictwo. Przedstawiają ikony osób transpłciowych otulonych namalowaną flagą w barwach różowym, niebieskim i białym. Fotografie wykonane są w lesie, a więc tło jest zielone. W okół głowy widnieje złoty nimb.
Obraz na płótnie przedstawiający krzyczącą kobietę i trzy przecinające się pasy w kolorach: czerwony, żółty i niebiesko-zielony / ciemny morski. Tło to pionowe pociągnięcia pędzla i szerokiej szpachli w odcieniach bieli, czerni i skali szarości. Po lewej stronie widać pół twarzy krzyczącej kobiety (kolorystyka monochromatyczna, ta sama, co tło). Na wysokości oka tej postaci jest poziomy pas czerwonej farby rozciągniętej szpachelką (poziomo). Pozostałe: pasy - żółty i niebiesko -zielony, tworzą kształt “X”. Niebiesko-zielony przecina pas czerwony na oku przedstawionej postaci, a następnie przecina pas żółty i kończy się po środku dolnej krawędzi obrazu. Pas żółty kieruje się od lewej strony dolnej krawędzi ku prawej stronie górnej krawędzi przecinając pas niebiesko -zielony od góry, a czerwony od spodu (pod nim).
Aneta Koźlarek Ciesielska – Krzyk. Obraz na płótnie przedstawiający krzyczącą kobietę i trzy przecinające się pasy w kolorach: czerwony, żółty i niebiesko-zielony / ciemny morski. Tło to pionowe pociągnięcia pędzla i szerokiej szpachli w odcieniach bieli, czerni i skali szarości. Po lewej stronie widać pół twarzy krzyczącej kobiety (kolorystyka monochromatyczna, ta sama, co tło). Na wysokości oka tej postaci jest poziomy pas czerwonej farby rozciągniętej szpachelką (poziomo). Pozostałe: pasy – żółty i niebiesko -zielony, tworzą kształt “X”. Niebiesko-zielony przecina pas czerwony na oku przedstawionej postaci, a następnie przecina pas żółty i kończy się po środku dolnej krawędzi obrazu. Pas żółty kieruje się od lewej strony dolnej krawędzi ku prawej stronie górnej krawędzi przecinając pas niebiesko -zielony od góry, a czerwony od spodu (pod nim). 
Akryl na papierze. Orientacja pionowa i pozioma - cykl dwóch prac. Przedstawia dynamiczne pociągnięcia pędzla o różnej długości, nachodzące na siebie połączone w dość jednolitą powierzchnię bez wyraźnych krawędzi w połączeniach barw.
 Aneta Koźlarek – Ciesielska – Bez tytułu. Akryl na papierze. Orientacja pionowa i pozioma – cykl dwóch prac. Przedstawia dynamiczne pociągnięcia pędzla o różnej długości, nachodzące na siebie połączone w dość jednolitą powierzchnię bez wyraźnych krawędzi w połączeniach barw. 
Kilka form rzeźbiarskich na rogu ściany fakturą i kolorem nawiązujących do mięsa.
Marta Balcer – Bez tytułu. Kilka form rzeźbiarskich na rogu ściany fakturą i kolorem nawiązujących do mięsa.
Fragmenty zestawu ceramicznych naczyń przymocowanych do ściany w taki sposób aby dawały wrażenie wbijania się w nią.
Marta Balcer – Bez tytułu. Fragmenty zestawu ceramicznych naczyń przymocowanych do ściany w taki sposób aby dawały wrażenie wbijania się w nią.
Obiekt będacy posrebrzonym fragmentem drewnianego płotu sfottografowany w przestrzeni remontów miejskich w Poznaniu.
Natalia Marciniak – Pozorne miasto. Obiekt będacy posrebrzonym fragmentem drewnianego płotu sfottografowany w przestrzeni remontów miejskich w Poznaniu.
Praca abstrakcyjna powstała przy użyciu techniki mieszanej - ołówka z odciskami kubka z kawą.
Natalia Marciniak – Bez tytułu. Praca abstrakcyjna powstała przy użyciu techniki mieszanej – ołówka z odciskami kubka z kawą. 
Dwie prace malarskie wykonane farbami akrylowymi. Płótna zrobione są z wzorzystych materiałów z drugiego obiegu. Przedstawiają postaci reprezentujące cechy, które nie są stereotypowo przypisane do ich płci.
Hanna Muszyńska – Bez tytułu. Dwie prace malarskie wykonane farbami akrylowymi. Płótna zrobione są z wzorzystych materiałów z drugiego obiegu. Przedstawiają postaci reprezentujące cechy, które nie są stereotypowo przypisane do ich płci.
Obiekt wykonany techniką oplatania drutu krepą oraz wełną naturalną. Praca zapoczątkowana szkicami obrazującymi linie bez końca. W rezultacie przy użyciu negatywów rysunków wstępnych, powstała instalacja o przestrzennych walorach, ułożona w kształt amorficzny.
Julia Kaczmarek – Bez tytułu. Obiekt wykonany techniką oplatania drutu krepą oraz wełną naturalną.  Praca zapoczątkowana szkicami obrazującymi linie bez końca.  W rezultacie przy użyciu negatywów rysunków wstępnych, powstała instalacja o przestrzennych walorach, ułożona w kształt amorficzny.
Praca przestrzenna, sensoryczna o wymiarze abstrakcyjnym stworzona techniką mieszaną - od farb, przez spray, po piankę montażową.
praca grupowa – Bez tytułu. Autorki: studentki pracowni X. Praca przestrzenna, sensoryczna o wymiarze abstrakcyjnym stworzona techniką mieszaną – od farb, przez spray, po piankę montażową. 
Praca abstrakcyjna powstała w wyniku połączenia różnych technik malarskich.
praca grupowa – Bez tytułu, fragmenty. Autorki – studentki pracowni X. Praca abstrakcyjna powstała w wyniku połączenia różnych technik malarskich. 
Fragmenty wielkiej pracy będącej współczesną parafrazą Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki. Powstała w technikach malarskich.
praca grupowa – Bitwa pod Grunwaldem, fragment. Autorki – studentki pracowni X. Fragmenty wielkiej pracy będącej współczesną parafrazą Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki. Powstała w technikach malarskich. 

Wydziały UAP

Deklaracja dostępności