III Pracownia Grafiki – Wklęsłodruk
prof. dr hab. Piotr Szurek
dr Maryna Mazur, ad.
mgr Dorota Karolewska, lab.
III Pracownia Grafiki jest otwarta dla wszystkich studentek i studentów UAP. Jest miejscem spotkań, dyskusji, wymiany myśli i doświadczeń, a przede wszystkim pracy twórczej.
Tutaj studenci realizują własne zamierzenia artystyczne i podejmują próbę odnalezienia czy ukształtowania indywidualnej formy ekspresji opartej na wklęsłodruku, używając także innych technik i sposobów artystycznej artykulacji.
Studenci realizują zaproponowane przez nas tematy, a także podejmują własne, w tym często trudne, ale ważne i aktualne tematy społeczne czy polityczne. Zróżnicowane postawy twórcze znajdują swoje odzwierciedlenie w prezentowanych pracach. Towarzyszy temu poznawanie technik druku wklęsłego. Studenci eksperymentują z akwafortą, akwatintą, miękkim werniksem i współczesnymi możliwościami druku cyfrowego. Opracowują też techniki autorskie. Możliwy jest druk na różnorodnych papierach, tkaninach, foliach, ubraniach, metalach itp. Istotna może być także rola matrycy i możliwości wykorzystania jej w procesie twórczym, np. do multiplikacji i zapisu w czasie. Obiektem artystycznym może być także sama matryca. Częścią procesu dydaktycznego są organizowane przez pracownię plenery oraz wystawy studentów i absolwentów, w kraju i za granicą.
Wspomnienia, w których bliska nam osoba z czasem znika i przekształca się w obcą formę nie do poznania.
Praca przedstawia dwie siostry oraz przypisane im negatywne cechy — głupia i wściekła. Artystka porusza problem mizoginii i pokazuje, iż często używa się tych określeń, by umniejszyć rozumowi i bagatelizować emocję kobiet. Jest to historia prywatna, gdyż choć siostry są do siebie podobne, zostały przypisane do nich pewne stereotypy. Ilustracja i napisy obracają się jednak, ponieważ każda z sióstr jest po części trochę głupia i wściekła, osłabiając przy tym moc obelg, łącząc kobiety i dodając im siły.
Czy w ogóle może istnieć niebo, które jest wolne od wszelkiego zła, a w którym moglibyśmy być sobą? Praca została zainspirowana książką „Listy do ziemi Marka Twaina”, w których autor stawia tezę, że niebo składa się z rozrywek, których ludzie tak naprawdę nie lubią.
Pęd główny jest silnie skrócony i walcowaty. Podczas wzrostu wytwarza tzw. różę – zwarte skupienie skróconych, mięsistych pędów kwiatowych. Róże mogą być białe, kremowe, zielone. Z wiekiem róża się rozluźnia, a na jej obwodzie wyrastają pędy wykształcające płodne kwiaty. (Wikipedia)
Przyjrzyj się kalafiorowi, jego kształtowi, kolorom. Spróbuj poznać go jako roślinę w ogóle, dostrzegając w nim nie tylko wartości odżywcze. Być może potrzebna Ci do tego będzie soczewka, która zmieni Twoją perspektywę i pozwoli odkryć w nim to, co niezauważone na co dzień. Zewnętrzna strona łyżki posłuży Ci jako zwierciadło wypukłe.
Taniec przed lustrem kiedy nikt nie patrzy, pozwala na nieograniczoną ekspresję emocji i stanu psychicznego poprzez ruch. Obiekt artystyczny w formie zoetropu — obracającej się obręczy z lukami i z ilustracjami, pozwala na wgląd do intymnego świata autorki, ukazując krótką animację przedstawiającą ruch taneczny.