∧
VI Pracownia Rysunku
dr hab. Diana Fiedler, prof. UAP / dr hab. Ewa Kulesza, prof. UAP
Zakres rysowania nieustannie się poszerza. Asymiluje elementy innych mediów oraz dyscyplin, co koreluje z zacieraniem się granic pomiędzy nimi. W VI Pracowni nie stawiamy ograniczeń w wyborze narzędzi i mediów. Eksplorujemy rysunek poprzez różne drogi myślenia i jako sposób myślenia. Celem jest, aby idee i materiały wzajemnie się przenikały i na siebie wpływały. Pracownia wspiera indywidualne poszukiwania i badania. Jest miejscem, w którym rysunek może stać się rozszerzonym polem. Eksperymentalnym i otwartym. Pracownię współtworzą osoby studiujące z różnych wydziałów – w tym z innych krajów – co przyczynia się do rozwoju powstających prac i wpływa na odbywającą się w pracowni krytyczną dyskusję.
The scope of drawing is constantly expanding. It assimilates elements from other disciplines and media, and correlates with the blurring of the boundaries between them. In Studio VI we place no limit on the choice of tools or media. In addition, we explore drawing through various ways of thinking, and as a way of thinking. The aim is to have the ideas and materials inform and permeate each other. The studio supports individual exploration and research. It is a place where drawing might approach and enter an expanded field: experimental and open. The fact that the studio consists of students from various faculties – including those students from other countries – is an advantage to a studio of this kind, and contributes greatly to the work that takes place in the studio and its critical discussion.
II r, Fotografia Intermedialna
Bez tytułu (rury) / Untitled (pipes)
Papier toaletowy, klej, wymiary zmienne / toilet paper, glue, variable size.
Rury są elementem wszechobecnym, pochłaniającym przestrzeń́ w nas i dookoła nas. Skomplikowane systemy połączeń́, geometryczne lecz organiczne, anektujące miejsca w których mają być niezauważane.
Pipes are omnipresent, consuming the space within and around us. They form complex, interconnected systems – geometric yet organic – inconspicuously appropriating spaces.
IV r, Rzeźba
Twoje serce biło dwa razy szybciej / Your heart was beating twice as fast
Dwie fotografie w technologii Diasec / two photographs, Diasec mounting, 25 x 25 cm.
IV r, Rzeźba
Twoje serce biło dwa razy szybciej / Your heart was beating twice as fast
Dwie fotografie w technologii Diasec / two photographs, Diasec mounting, 25 x 25 cm.
Z wiekiem Twój tatuaż bladł i stawał się coraz bardziej nieczytelny, po Twojej śmierci postanowiłam odtworzyć delikatny napis na własnej skórze. Numer identyfikacyjny, który Ci nadano – E026 – stał się także moim numerem. Teraz mamy wspólną przynależność gatunkową, nasz pierwszy i jedyny tatuaż. Projekt dedykuję mojej najdroższej przyjaciółce – Duni.
120:60
As you aged, your tattoo faded and grew increasingly illegible. Following your death, I decided to recreate the delicate inscription on my own skin. The identification number assigned to you – E026 – has now become my own. We now share a common species identity, our first and only tattoo. I dedicate this project to my dearest friend, Dunia.
120:60
III r, Rzeźba, studia jednolite
Kształty umiłowane przez życie / Shape loved by life
Papier do pieczenia, nici, pręt metalowy, beton/baking paper, thread, metal, concrete.
Gdyby ktoś koniecznie chciał porównywać swoje ciało z bryłą, musiałaby to być bryła wewnętrznie otwarta. Rura o grubych ścianach. Przewiercony walec. Czy życie jest związane rurą? Czy jest to jego kształt uniwersalny? Delfiny, drzewa, trawy, ludzie, rybiki cukrowe, kozy, niezliczone zastępy ciał skomponowanych w formę rury na wiele sposobów urozmaicanej. Czy to jest kształt umiłowany przez życie? (Jolanta Brach-Czaina, Błony umysłu).
Rury jako kształt umiłowany przez życie. Odpowiednio zgniecione i zamontowane na stalowych konstrukcjach sprawiają wrażenie żywego, oddychającego, pokrytego suchą i tłustą skórą organizmu. Przy drobnym ruchu powietrza – na przykład powodowanym przechodzącym odbiorcą lub przeciągiem – formy lekko bujają się. Reagują ruchem na ruch.
If someone necessarily wanted to compare his body with a solid, it would have to be an internally open solid. Thick-walled pipe. Drilled cylinder. Is life bound by a pipe? Is it its universal shape? Dolphins, trees, grasses, people, silverfish, goats, countless hosts of bodies composed in the form of a tube diversified in many ways. Is it the shape loved by life? (Jolanta Brach-Czaina, Membranes of the Mind).
Pipes, seen as forms cherished by life itself properly crinkled and fitted onto steel structures, it exudes a sense of being alive – it appears to breathe, its surface resembling the dry and oily skin of an organism. With even the slightest gust of air, perhaps caused by a passing viewer or a draft, the forms gently sway. They respond to movement with their own movement.
III r, Rzeźba, studia jednolite
Untitled (parawany) / untitled (screen)
Zapis śladów, 30 rysunków jodyną na starych prześcieradłach, parawany medyczne, stal / Trace record, 30 iodine drawings on old bedsheets, medical screens, steel metal, 210 x 140 x 100 cm.
współdziałając z Dominiką Tkaczyk i Aurelią Komorowską / in collaboration with Dominika Tkaczyk and Aurelia Komorowska
I r II st, Grafika Projektowa
Y
działanie dokamerowe / video performance
„Y” (igrek) jest dla mnie formą symbolizującą wolność, dążącą do przekraczania granic, a zarazem ludzko ciepłą, nienatarczywie ekspansywną. Taki też kierunek obrały moje działania wywodzące się z powrotu do tego, co sprawia mi przyjemność, a co przez lata było uważane za niestosowne i dziecinne – rysowania po ciele. Stopniowo łamiąc granice, małe rysunki zyskiwały charakter żywego malarstwa, dzięki któremu badałam najwrażliwsze z płócien – własne ciało – które zaczęłam prawdziwie rozumieć dopiero, gdy po raz pierwszy zamknęłam oczy. Pełen wymiar tego działania ujawnia się jednak dopiero po zaproszeniu osób, którym ufam. Wzajemnie malując po sobie bez wykorzystania wzroku, nasze ciała nieświadomie wchodzą w stan harmonii i zrozumienia. Z kolei myjąc się w zimnej wodzie jeszcze wyraźniej wracamy do swojej nagiej zwierzęcej natury emanującej opiekuńczością.
https://youtu.be/or38O6Flq8s
„Y” (Why) represents a symbol of freedom for me. It’s like breaking free from barriers while still maintaining a human touch and a sense of open-mindedness. It aligns with what I love to do, something many might consider too childlike – drawing on my body. These small drawings have evolved into a kind of living artwork, helping me explore the most sensitive canvas – my own skin. I started to understand this when I first closed my eyes. The full impact of this activity becomes clear when I do it with people I trust. When we draw on each other without looking, our bodies naturally sync up, creating a unique bond. Finally, taking a cold bath returns us to our raw, animalistic nature, brimming with a nurturing feeling.
https://youtu.be/or38O6Flq8s
I r II st, Wzornictwo
Podobieństwo / Similarity
wideo / video | 7”02’
Dziecięce zamieszanie powracało do mnie, bez wstydu zmuszając do tropienia w sobie cech. Znalezione podobieństwa pozostawiły ślady. Naznaczenie to, zarówno z otoczenia jak i wnętrza stało się doświadczeniem wynikającym z absencji połowy tożsamości. Podjęty przeze mnie proces jest próbą ucieczki od pokrewieństwa; deformacją twarzy, rozmywaniem zestawów cech, rozcieraniem fizyczności. Prace to zamglenie a jednocześnie spojrzenie w głąb. (Wiktoria Stefaniak)
Wystawa WIDZIAŁXŚ JĄ? jest głębokim spojrzeniem na problem biologicznych śladów z osobistej perspektywy artystki. Czy widziałxś ją? To jak wygląda? To jak się porusza? To jaki ma głos? Trwające poszukiwania zderzają się z życiem V Stefaniak, prześladując ją. Będą one trwać bez względu na okoliczności. Ślady i skutki problemu, materializując się w przestrzeni galerii, pozwoliły na spotkanie się z nimi – próbę dostrzeżenia, zrozumienia i poznania ich z osobistej perspektywy. (Dawid Dzwonkowski).
https://youtu.be/ks9wdLmGCis
Childhood confusion reappeared in my life, shamelessly forcing me to track down features in myself. The similarities that were found left marks. The stigma, both from the outside and inside, became an experience resulting from the absence of half of my identity. The process I undertook tries to escape similarity; deforming faces, blurring sets of features, diluting physicality. The works are a haze and at the same time a look inside. (Wiktoria Stefaniak)
HAVE YOU SEEN HER? Exhibition is a deep look into the personal artist’s perspective of a problem of biological traces. Have you seen her, the appearance, the way she moves, the sound of her voice? Ongoing research is clashing with an artist’s life. It haunts her. It will continue no matter what, but for 3 hours it stopped to be acknowledged. Traces and effects of the problem materialised in the gallery space. Meeting and being present made it possible to try to see them, understand them and learn about them from a personal perspective (Dawid Dzwonkowski).
I r II st, Wzornictwo
DOWODY
druk cyfrowy na kalce, wymiary zmienne / digital print, 8×5 cm każdy/each
Podobieństwo / Similarity
wideo / video | 7”02’
Bez tytułu / Untitled
akryl na płótnie / acrylic on canvas, 50×40 cm
https://youtu.be/ks9wdLmGCis
I r I st, Malarstwo
Kiszonki / Pickles
I r I st, Malarstwo
Kiszonki / Pickles
I r I st, Malarstwo
Kiszonki / Pickles
Praca Kiszonki opowiada o relacjach i dojrzewaniu do budowania ich. Dokumentacja wideo podana na stole przedstawia proces zalewania w słoikach nigdy niewysłanych listów do Mamy. Użyte do tego płyny symbolizują codzienność, w której kisiły się niewypowiedziane słowa. Listy zostały wyjęte, a następnie suszone i związane w zeszyt. Teraz czekają pod kloszem, aż ktoś zechce je przeczytać. Na drugim końcu stołu znajduje się poczęstunek w postaci słoika ogórków kiszonych przywiezionych przez rodziców. Projekcja na drzwiach uwiecznia czytanie listów przez Mamę oraz reakcję Taty jako obserwatora tej relacji.
The work Pickles tells a story about relationships and being mature enough to work on them. Video documentation on the table shows the process of flooding never-sent letters to Mom in jars. Used fluids symbolize day-to-day life that the unspoken words were pickling in. The letters were taken out, then dried and put together in a book. Now they are waiting under a glass shade to be read by someone. There is a jar full of pickles on the opposite side of the table that was brought by parents. The projection on the door captures Mom reading the letters and how Dad reacted to that as an observer of this relationship.
V r Rzeźba, studia jednolite
Why do the cars keep coming?
Instalacja, audio.
Lato 2022 spędziłam pracując za granicą, otoczona połaciami zieleni, górami, klifami, wielką, niebieską wodą i wiejskimi zabudowaniami. Wróciłam tam do pracy wakacyjnej już po raz trzeci, nie sprawia mi trudności. Powietrze było czyste, poranki i zachody słońca jak nie z tej ziemi. Przebywałam w miejscu idealnym do powrotu do zdrowia, relaksu. Dlaczego więc samochody ciągle nadjeżdżają? Ciągłe dźwięki, ciągle tuk tuk, tuk tuk. Nie odpoczniesz! Nie pamiętasz? A co z twoją przyszłością? Myśl, myśl, nie przestawaj.
https://youtu.be/uNJ12Rlz1Bs
I’ve spent summer 2022 working abroad, surrounded with planes of green, mountains, cliffs, blue waters and cottage buildings. I came to work there for the third time already, it wasn’t hard for me anymore. The air was clean, mornings and sunsets breathtaking. I was in a place perfect for relaxing, healing and finding peace. Why then, do the cars keep coming? All that sound, tuk tuk, tuk tuk. No rest! Don’t you remember? What about your future? Think, never stop.
https://youtu.be/uNJ12Rlz1Bs
Resident Artist
White Ruins
Plaster, mixed media on Styrofoam.
Ascent/Descent
Potato starch, various dyes, apple cores, Styrofoam, dirt.
Altar to St. Anthony
Mixed media construction.
I was very excited to participate in this project room, because I already knew I wanted to cover a whole wall with styrofoam and plaster. I got there on the first day and the sun was coming in through the window and I just started putting everything up… it was beautifully thoughtless. I also had this little construction with my Saint Anthony statuette that I wanted to use, so then it was figuring out how to balance that with the styrofoam. I won’t go through every detail, but for some reason I really hated that door to the adjacent studio, maybe because you could hear happy young people on the other side and it was hard to maintain the illusion of solitude. Anyway, that’s why I decided to cover it with a fake door. It worked- I felt a lot better once it was there.
I r, Architektura
Bez tytułu (Świat) / Untitled (World)
Druk na papierze /print on paper, 140 x 100 cm.
Moim celem było stworzenie jednej wspólnej wizji świata, która będzie składać się z jego odmiennych obrazów. Poprosiłem trzydzieści pięć osób o narysowanie mapy świata. Reguły były proste: mapy musiały być rysowane z pamięci, tym samym narzędziem rysunkowym na wskazanym formacie. Każdy miał tylko jedną próbę. Wszystkie rysunki zeskanowałem i zespoliłem w jeden obraz. Mapa ma wymiary sto na sto czterdzieści centymetrów, tak jak mapy świata, które widzimy od dziecka w szkołach. Pozbawiona granic terytorialnych, łączy wszystkie osoby, które ją stworzyły we wspólną całość, mimo różnic, które nas dzielą.
My aim was to craft a singular, shared vision of the world, composed of its various images. I requested thirty-five individuals to draw their own map of the world. The rules were straightforward: the maps needed to be drawn from memory, using the same drawing tool, and within a specified format. Each person had just one chance. I scanned all the drawings and amalgamated them into a single image. The map measures one hundred by one hundred forty centimeters, akin to the world maps we’ve seen since our school days. Stripped of territorial borders, it brings together all those who contributed to its creation, uniting them despite the differences that separate us.
III r, Rzeźba
Between
Technika mieszana.
Stabilność, spokój, bezpieczeństwo to trzy z wielu określeń, które charakteryzują zagadnienie horyzontu. Podczas tworzenia pracy zastanawiała mnie jego wielowymiarowość, jak niewiele potrzebujemy, by faktycznie go odczytywać. Skonfrontowałam styk nieba i ziemi z figurą geometryczną, trójkątem równobocznym, który sam w sobie posiada wiele znaczeń, nierzadko przeczących sobie nawzajem. Owy dualizm skłonił mnie do połączenia wspomnianych pojęć i ich redefinicji poprzez różne pozycje trójkąta.
Element który scala oba te zagadnienia to folia na podłodze, ułożona bardzo nieregularnie sprawia wrażenie niepewności. Gdy dochodzi do kontaktu naszych stóp z folią, budzą się w nas skrajne emocje: wstręt, lęk, ale i te pozytywne, jak skojarzenia z odpoczynkiem czy też miejscem bezpiecznym.
Stability, calmness, and safety are three of many terms that characterize the concept of the horizon. While creating this work, I wondered about its multidimensionality and how little we need to actually perceive it. I juxtaposed the meeting of sky and earth with a geometric figure, an equilateral triangle – which itself carries multiple meanings, often contradicting each other. This duality led me to combine these concepts and redefine them through the various positions of the triangle.
The element that unifies both of these concepts is the foil on the floor, arranged in a very irregular manner, creating a sense of uncertainty. When our feet come into contact with the foil, extreme emotions awaken within us, such as disgust and fear. But there are also positive ones evoked by calmer associations with a safe place.
II r, Intermedia, Film Eksperymentalny
Pieśni Skirona / Songs of Skiron
Pieśni Skirona to eksperymentalna próba zmapowania i transformacji rzeczywistości przestrzennej, postrzeganej przez pryzmat topografiii terenu w unikalny instrument muzyczny. Bazę tej kreacji — swoiste pudło rezonansowe, stanowić będzie wyjęta z kontekstu przy pomocy rysunku generatywnego rzeźba terenu przedstawiona za pomocą izolinii, a życie tchnie w nią obserwowany w czasie rzeczywistym i mierzalny wiatr, przemierzający w naturalny sposób przestrzeń szczytu Howerla, najwyższego szczytu Huculszczyzny oraz całej Ukrainy. Nastąpi więc połączenie materii trwałej ze zmienną, a wynikiem tego spotkania będzie w pełni automatyczny instrument, nieustannie tworzący nowe melodie w ramach ogólnodostępnej strony internetowej. Odbiorca pracy będzie mógł tym samym “doświadczyć” góry audialnie w danym punkcie w czasie, czyniąc każde odwiedzenie strony unikalnym.
Praca “Noc, godzina 2:30” to demonstracja audiowizualnej strony tego pomysłu i namiastka kształtu, jaki przyjmie w przyszłości.
https://youtu.be/tlBiC84nUVg
Songs of Skiron is an experimental attempt to map and transform spatial reality, seen through the prism of topography and terrain, into a unique musical instrument. The basis of this creation – a resonance box – will be the terrain relief created using generative drawing, presented using isolines. The sound will be triggered by the wind measured in real time, by naturally traversing the space of the Hoverla peak, the highest peak of the Hutsul Region and the whole of Ukraine. The result will be a fully automatic instrument, perpetually creating new melodies within a publicly accessible website. The recipient of the work will thus be able to 'experience’ the mountain auditorily at any given point in time, making each visit to the site unique.
“Night, 2:30” is a demonstration of the audiovisual side of this idea and a foretaste of the shape it will take in the future.
https://youtu.be/tlBiC84nUVg
I r, Architektura
Bez tytułu / Untitled
Cienkopis na drukowanym papierze.
Każda z wypełnionych przeze mnie stron w książce ,,Flora Letnia”, przedstawia rysunek na oryginalnym tekście, oparty na prostych bądź bardziej skomplikowanych zasadach matematycznych/geometrycznych. Sposoby tworzenia ,,siatek” mają jedną wspólną zasadę, łączą wypełnione litery ,,o”, które mogą być środkiem okręgu/ fragmentu okręgu lub początkami i końcami odcinków AB. Zastosowane narzędzie pozwoliło na jeszcze lepszą symbiozę rysunków już istniejących w książce z moimi, dzięki czemu możemy zauważyć pewne połączenie między światem geometrii/ matematyki, a światem natury, który de facto również składa się w całości ze ściśle określonych zasad i wartości w nich zapisanych.
Each of the pages in my book „Summer Flora” presents a drawing on the original text, based on simple or more complex mathematical/ geometric principles. The methods of creating „grids” have a common rule. They must start with the letter “o” – which must also be filled. This serves as the center of a circle/arc or as the endpoint of line segments AB. The tool used allows for an even better symbiosis between the existing drawings in the book and my own. This enables us to observe a certain connection between the world of geometry/mathematics and the world of nature, which in fact is also entirely composed of precisely defined principles and the values encoded within them.
I rok I st, Fotografia Intermedialna
..,**-;
Cykl prac, węgiel i akryl na płytach pilśniowych, wymiary różne.
Intuicyjne działanie na znalezionych podczas spacerów płytach pilśniowych. Ornamentyka rozkładu i diarystyczne zapisy widoków z miasta.
Series of work, charcoal and acrylic on plywood panels, various dimensions.
Intuitive actions upon plywood panels found during walks. Elaboration and Ornamentation of decay and diary-like records of city views.
I r II st, Grafika Projektowa
Różowa betoniarka
Druk cyfrowy, masa solna, farba olejna.
Wydrukowane na domowej drukarce zdjęcia nagłych spotkań różowej betoniarki przemykającej niezauważenie po ulicach są mi jak pamiętnik zakochanej, ściana detektywa lub kąt osoby z obsesją. Uwidaczniają paradoks masywnej, budowlanej formy z cukierkowym różem jej malowania. Gdy już raz się ją zauważy, jest wszędzie, trudno uwierzyć, że tak wiele osób jej nie widzi! Choć zdarzają się i tygodnie pustki, w wyniku których powstały formy z zabarwionej masy solnej, częściowo zamknięte za plastikową formą. Są one refleksją nad uczuciami jakie budzi we mnie ta komiczna hybryda, nieustannie kręcącym się wobec niej betonem, który (tak jak szczelnie zamknięta za plastikiem masa solna), nie zastyga tak długo jak pozostaje w ruchu. Utrwalam pamięć o betoniarce w miejscach, gdzie masa zastyga, a jednocześnie sprawiam że jest wiecznie żywa za folią.
Printed on a home printer, photos of chance encounters with a pink cement mixer passing by unnoticed on the streets, like the diary of a love-struck individual, a detective’s wall, or the corner in the house of someone obsessed. They reveal the paradox of the massive, constructional form juxtaposed with the sugary pink of its paint. Once you notice it, it’s everywhere. It’s hard to believe that so many people don’t see it! Although there are weeks when the cement mixer does not appear, which result in forms made from colored salt-dough, partially enclosed by plastic molds. They are a reflection on the feelings evoked by this comedic hybrid, the concrete that continually rotates around it, and (just like the tightly sealed salt-dough behind the plastic) doesn’t solidify as long as it remains in motion. I perpetuate the memory of the cement mixer in places where the mass solidifies, while simultaneously keeping it forever alive behind the foil.
I r II st, Graphic Design
People on Streets
Clay, mix media.
The topic I chose is about social appearances, how we in a society choose to look like, act and display ourself. How we change to fit in, even though our personality may differ from how we actually look like on the outside. This topic have been on my mind for a really long time especially while growing up in a small community where there was not much visually that separated us. My imagination while walking in the streets was looking at strangers and thinking how they would look like if there was no borders to our visual appearance. When joining the studio I thought about this and how interesting it could be to show this in clay sculptures.
When I was small I worked much with making clay figures and this is why I chose this medium to make my fantasy characters. In this way I could show more of my personality while at the same time showing my imaginary outlook on a sometimes quite boring society, appearance wise.
My sculptures have changed much over the time I have been in this studio. The sculptures started from separate pieces that would join each other when connected, and hung in the sealing. To single small creatures, placed in a group to show the theme ‘’PEOPLE ON THE STREETS’’ Each individual is different in the way they are painted to the form and size. Some have also additional features that I have found and picked from my surroundings. One example is ’’THE TWINS’’ Two bottle caps I found on the street close to my home, have now become their hats. Some of the creatures are a little similar but never the same.
II BA Graphic Arts
Will I ever truly rest?
https://www.youtube.com/watch?v=v7R2colZax8
III r, Rzeźba, studia jednolite
W przód i w tył
Obiekt, instalacja, płótno, linka stalowa.
Praca W przód i w tył ma swój początek w zainteresowaniu chorobą sierocą i jednym z jej objawów – charakterystycznym bujaniu się ciała do przodu i do tyłu. Ten ruch stał się punktem wyjścia do stworzenia obiektu, który powinien to ukojenie przynosić, ale nie spełnia swojej funkcji. W ten sposób praca ta miała ukazywać, że pewne relacje w naszym życiu, także te na linii rodzic – dziecko, mogą przestać funkcjonować poprawnie i nie da się wrócić do punktu, w którym dawały nam poczucie bezpieczeństwa i bliskości.
Work Forward and Backward has its origin in the interest in Stereotypic Movement Disorder and one of its symptoms – the characteristic rocking of the body forward and backward. This movement became the starting point for creating an object that should bring relief but fails to fulfill its function. In this way, this work was meant to show that certain relationships in our lives, including those between parent and child, can cease to function properly, and become impossible to return to a point where they provide a sense of security and closeness.
https://www.youtube.com/watch?v=Y-veN-4E7-A
I r II st, AW
Bez tytułu / Untitled
Archiwalne zdjęcia autorki, folia bąbelkowa / Archival photos of the author, bubble wrap.
Zdjęcia są dla mnie kolekcją wartościowych momentów i upamiętnieniem osób, które
pojawiły się w moim życiu. Praca jest próbą skonfrontowania się z moim lękiem przed utratą czegoś wartościowego. Na początku chciałam chronić przedmioty, jednak szybko zrozumiałam, że nie mam z nimi wystarczającej więzi. Zdjęcia, są dla mnie pewnego rodzaju nośnikiem pamięci i mają dla mnie największą wartość. W obecnych czasach robi się mnóstwo zdjęć, dlatego selekcja i weryfikacja tych naprawdę ważnych wspomnień była dla mnie wyzwaniem. Wywołanie ich sprawiło, że są obecne “fizycznie” ze mną. Foli bąbelkowej używam jako symbolu zabawy z dzieciństwa, a także odstresowania. Obraz jest bardziej zamazany i intymny, ale światło i barwy pozostawiają pole do własnych interpretacji i wspomnień. Folia bąbelkowa daje także wrażenie ruchu, podkreślając obecność tych chwil.
Praca będzie ciągłym procesem tworzenia „chmury wspomnień”. Uważam, że czas
powstania tej pracy jest ważny, ponieważ czuję się pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. Ta praca łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Poszczególne etapy naszego życia są ze sobą powiązane, a ta praca jest częścią tej ciągłości.
The photos are for me a collection of valuable moments and a commemoration of people who have appeared in my life. It is an attempt to confront my fear of losing something valuable. Initially, I wanted to protect objects, but quickly realized that I didn’t have a strong enough connection with them. Photos are a kind of memory carrier for me and hold the greatest value. In today’s times, many photos are taken, so selecting and verifying those truly important memories was a challenge for me. Developing them made them „physically” present with me. I use bubble wrap as a symbol of childhood playfulness and stress relief. The image is more blurred and intimate, but the light and colors leave room for personal interpretation and memories. The bubble wrap also gives a sense of movement, emphasizing the presence of those moments.
The work will be a continuous process of creating a „cloud of memories.” I believe that the timing of this work is important because I feel caught between childhood and adulthood. This work connects the past, present, and future. The individual stages of our lives are interconnected, and this work is part of that continuity.
II BA, Graphic Design
Utrwalacz wspomnień / Memory Fixer
stare przedmioty, klej, gips / old items, glue, plaster
II r, Fotografia Intermedialna
Bez tytułu / Untitled
Papier toaletowy, klej wymiary zmienne / toilet paper, glue, variable size.
Praca z papierem toaletowym ciągle mnie zaskakuje. Zawsze kiedy myślę, że jestem już na jakiejś konkretnej ścieżce, albo że wyczerpałem temat to pojawia się jakiś przełom. Formowanie go, utwardzanie go, czy rysowanie po nim – wszystkie przekształcenia prowadzą mnie do coraz to ciekawszych obszarów. Na tym etapie chciałbym skupić się na pokrywaniu powierzchni, przedmiotów, zajmowaniu przestrzeni. Zwrócić uwagę na cielesność, organiczność papieru, na to jak aneksuje on materialność pokrywanych obiektów.
Working with toilet paper constantly surprises me. Just when I think I’m on a specific path or that I’ve exhausted the subject, a breakthrough emerges. Shaping it, hardening it, or drawing on it – all these transformations lead me to increasingly fascinating areas. At this stage, I would like to focus on covering surfaces and objects, as well as occupying space. I want to pay attention to the corporeality, the organic nature of paper, and how it annexes the materiality of the objects it covers.
II r II st, Architektura
Ciałocienie
Performance dokamerowy.
https://www.youtube.com/watch?v=oz5nbq6KCk4
IV r, Grafika Projektowa
Bez tytułu
Olej na płótnie.
Chciałbym eksplorować niesmak codzienności i zobaczyć co da się z tym zrobić. Obejrzeć bóle,te większe i mniejsze, wyjść od nich do czegoś lepszego. Może trzeba coś zmienić wewnątrz lub na zewnątrz, przepisać na nowo swoje podejście lub po prostu coś odpuścić, uciec, zobaczyć gdzie nogi poniosą. Zależy mi na tym aby przez moją twórczość przenikała nadzieja. Nadzieja jako ciekawość co będzie za następnym wzgórzem. Chcę po prostu biec i zobaczyć gdzie mnie to poniesie. chcę na nowo zapoznać się ze światem. Jestem spragniony zimnej morskiej bryzy, rozległego horyzontu aby zapomnieć w nim siebie. Jestem spragniony ciepłego koca, ciepłej przestrzeni aby poznać siebie i tego, co mnie trapi.
I would like to explore the distaste of everyday life and see what can be done with it. To observe the pain, both large and small, and use them as a starting point for something better. Perhaps something needs to be changed internally or externally, perhaps my approach needs to be rewritten or simply let go, to escape, and see where my feet will take me. It is important to me that hope permeates through my creativity. Hope as curiosity about what lies beyond the next hill. I just want to run and see where it takes me, to rediscover the world. I am thirsty for the cold sea breeze, the expansive horizon, to forget myself within it. I am thirsty for a warm blanket, a warm space, to understand myself and what troubles me.
II BA, Stage Design
Woman, Life, Freedom
Druk na papierze, print on paper, wymiary zmienne / variable size.
Woman, Life, Freedom is a slogan that became the symbol of the current protests in Iran. The stickers are given to people and they decide where to stick them; so far they have been spread around the world in different countries and continents.
II BA, Stage Design
Untitled (537)
Obiekty z masy ceramicznej, beton komórkowy/clay, cellular concrete, wymiary zmienne, variable size.
2022-2023
Since the civil protests started in Iran, on 17th September 2022, people have been protesting on the streets in Iran, without any weapons against the government . To this day (April 04, 2023) 537 people (official number) have been killed by the Iranian government. There are 537 bullets, all handmade and one by one, each represents one person, one dead body.
I r, Landscape Design
Bez tytułu/ Untitled
Fotografia / photography, 29,7 x 21 cm.